Toeval bestaat niet. Alles is voorbestemd.

Jessi haar huwelijk zit in een diep dal. Ze voelt zich enorm aangetrokken door haar veel jongere buurman Marius waarmee ze het spel van aantrekken en afstoten speelt. Dan raakt ze zowel haar man als haar twee zoons kwijt door een auto ongeluk. Op hetzelfde moment ziet Marius op zijn werk een afschuwelijk ongeluk gebeuren en begint voor hen beiden een rouwproces. Hierbij worden ze geholpen door vrienden maar speelt ook een witte duif een grote rol en lijkt de levensloop van beiden voorbestemd te zijn.
Het boek is een soort dagboek dat loopt van 1 januari tot een jaar later. De ene dag is de ik-persoon Jessi en de andere keer is het Marius waardoor je duidelijk in beeld krijgt hoe parallel hun levens lopen en waar het afbuigt of juist nader tot elkaar komt. Het verhaal leest makkelijk . Pas na het lezen van een derde deel komt het spirituele van dit boek naar boven. Dit wordt op een heel mooie, natuurlijke manier gedaan waardoor het verhaal heerlijk blijft lezen ook al ben je zelf niet spiritueel ingesteld. De spirituele boodschap zit vaak ook in prachtige zinnen verpakt. “Wat je loslaat blijft bij je, wat je vrijlaat komt naar je toe” en in de symboliek van een witte duif.
Het verhaal heeft duidelijk meerdere boodschappen en door het lezen wordt je hierover zeker aan het denken gezet en kun je er hoop en kracht uithalen. Ook komt duidelijk naar voren dat rouwen om een geliefde nooit hetzelfde is en dat ieder dit op zijn eigen manier doet .
Het boek kan dan ook zeker troost bieden tijdens een rouwproces door het besef dat alles in het leven is voorbestemd en dat elke gebeurtenis in het universum een reden heeft en dat ieder zijn eigen reis maakt waarbij je beschermt en begeleidt zult worden op je pad totdat je het einddoel hebt bereikt wat in dit boek zo mooi Het Veld genoemd wordt.
Voor mij de eerste keer dat ik een spiritueel boek gelezen heb maar heb het zeker als positief ervaren.