Norman Foreman is een grote kleine held.

Een onvergetelijke roadtrip claimt de ondertitel, het klopt: De goede grap van Norman Foreman is een ontroerend boek met een innemende hoofdpersoon: de 12-jarige Norman.
De beste vriend van Norman, Jax, is overleden na een zware astma aanval. Norman wil nu zijn droom waarmaken: optreden op het Fringe festival in Edinburgh. Hij krijgt daarbij hulp van zijn moeder, maar vooral van de tachtigjarige Leonard.
Henderson weet het verhaal aannemelijk te maken, mede door het wisselende perspectief van moeder Sadie en zoon Norman. Het verhaal krijgt hierdoor afwisseling en een diepere laag. Een mooie vondst is dat Norman’s hoofdstukken allemaal beginnen met comedyregel nummer 1, die iedere keer anders is. Die comedyregels zijn een eerbetoon aan Jax, die de comedyregels bedacht had.
Er zitten veel thema’s in het boek: rouw, dementie, alleenstaand ouderschap, het zoeken naar een biologische vader, psoriasis. Ondanks de ernst van de thema’s blijft het boek luchtig door het enorme optimisme van Norman. Je blijft daardoor doorlezen, er is genoeg afwisseling in het verhaal, het gaat niet vervelen.
Het zwakste deel van het boek is het einde, daar wordt het verhaal te kolderiek. Tot dat deel was het verhaal overtuigend, je gelooft als lezer dat Norman op gaat treden in Edinburgh. Maar een potentiele vader redden uit een wasdroger als 12-jarige in een stad die je niet kent en een zware crimineel te slim af zijn wordt wat te veel van het goede. Dat had het boek ook niet nodig.
Kortom een boek dat ontroert, niet verveelt en heel geschikt is om mee te nemen op roadtrip. Norman inspireert met zijn optimisme en doorzettingsvermogen, hij is een grote kleine held.