Een lezenswaardige (historische) klimaatfictie

Het schrijfplezier waarmee Greenwood Micheal Christie geschreven heeft spat van het hele boek af.
Het boek is op meerdere lagen kundig opgebouwd. Allereerst het thema klimaat, Christie kijkt niet alleen naar de toekomst, maar ook naar het verleden: de grote zandstormen uit de jaren dertig van de vorige eeuw bijvoorbeeld en de oliecrisis in de jaren zeventig. Door die keuze wint het boek aan overtuigingskracht en krijgt het toekomstgedeelte een geloofwaardige laag. Het boek wordt daardoor een bijzonder andere combinatie van klimaatfictie en historische roman.
Bijzonder is de inspiratie van die Christie gehaald heeft uit jaarringen van bomen. Net als de jaarringen gaat het boek van nieuw naar oud en weer terug. Het is een schrijftruc, maar het werkt goed, vooral omdat er iedere keer verrassingen komen in de verhalen van de verschillende familieleden. De familiegeschiedenis blijkt ingewikkelder in elkaar te zitten dan verwacht, je wordt als lezer vaak verrast.
Kortom Greenwood is een unieke roman, die de moeite van het lezen waard is.