Wat als je je eigen dood niet kan accepteren

Over het niet kunnen accepteren van je eigen dood heeft George Saunders het prachtige Lincoln in the Bardo geschreven. Een uniek boek waarin Saunders je meeneemt in de gedachtengang van de gestorvenen. Het boek heeft in 2017 de Man Booker Prize gewonnen.
De bardo is in het boeddhisme de overgangs wereld tussen de levende wereld en de wereld van de doden, een overgangswereld simpel gezegd. In dit boek leven o.a. Hans Vollman en Roger Bevins in de bardo. Ze hebben hun eigen overlijden niet geaccepteerd en denken dat ze weer terug kunnen naar de echte wereld. Saunders laat Hans het daarom ook hebben over "the sickbox" in plaats van de doodskist. Een term die lang zal blijven hangen bij de lezer.
De zoon van president Lincoln kom te overlijden en komt ook in de Bardo. kinderen mogen maar heel kort in de Bardo blijven, anders staat hun een vervelend lot te wachten. Omdat de president zijn zoon niet los kan laten, wil Willie niet weg uit de Bardo. Hans en Roger besluiten om hem te helpen.
Wat het boek doet opvallen is de bijzondere schrijfstijl van Saunders. Het boek speelt zich afwisselend af tussen het leven op aarde en het leven in de Bardo. Het leven op aarde wordt geschreven door gedeeltes uit verslagen en brieven. Het leven in de Bardo wordt iedere keer verteld in de ik-vorm door de verschillende hoofdpersonen. Ieder van de personen heeft zijn eigen taalgebruik, waardoor het zeer realistisch overkomt. De afwisselende stukjes die het aardse leven vertellen, lijken zo echt dat veel lezers op zoek zullen gaan naar de bronnen.
Ondanks dat het boek in 2017 geschreven is, heeft Saunders het taalgebruik zo overtuigend gemaakt, dat het boek ook oud overkomt. Het knappe is dat het geen enkele afbreuk doet aan het leesgenot . Je wil het boek doorlezen en weten wat er gebeurt. Een fantastische historische roman, die je aan het denken zet over leven en dood. Na het lezen van dit boek kan je het leven in de Bardo nooit meer vergeten.