Interessante inkijk bij de familie Eiffel

Ik wist eerlijk gezegd maar weinig van de geschiedenis van de Eiffeltoren. Door dit boek is dat veranderd.. het vertelt dit interessante, deels geromantiseerde verhaal door de ogen van Claire Eiffel, de eerste dochter van Gustave Eiffel en zijn vrouw Marguarite.

Op het moment dat haar moeder overlijdt verandert het leven van de veertienjarige Claire drastisch. Haar vader wil graag dat zij hem assisteert en ze wordt ook hoofd van de huishouding. Zijn moeder, een nogal dwingende onaangename persoon had andere plannen met Claire en haar één jaar jongere zusje Laure, maar Gustave zet zijn plannen door en neemt haar al snel mee naar Portugal waar hij een spoorbrug aan het bouwen is. De Maria Pia brug.
Het is een verantwoordelijke taak die op haar jonge schouders rust.

“Het voelde alsof ik het gewicht van een circusolifant op mijn schouders had, maar voor papa en de kleintjes moet ik door het eindeloze modderige veld dat zich voor me uitstrekte blijven ploeteren.”

Claire ontwikkelt zich als een sterke intelligente vrouw en blijkt onmisbaar voor haar vader.
Ze had met gemak haar vaders werk voort kunnen zetten maar in die tijd was zoiets ondenkbaar voor een vrouw. Zonder haar was haar vader niet zo succesvol geweest, dat is duidelijk.
Haar broer is totaal ongeschikt als opvolger en dus heeft Gustave een ander plan.

Claire’s leven is eigenlijk een soort gevangenis. Alles staat in het teken van haar vader en zijn werk. Ze cijfert zich totaal voor hem weg.
We volgen haar door haar leven, en lezen over het ontstaan en de bouw van de beroemde toren, die oorspronkelijk, gebouwd voor de wereldtentoonstelling, maar 20 jaar zou blijven staan.
De schrijver is erin geslaagd een boeiende roman te schrijven aan de hand van feiten.