Lezersrecensie
Een meeslepend fantasy debuut
Een eeuwenoud kasteel, een aangrijpende familiesaga, een episch liefdesverhaal, en een jonge vrouw met bijzondere krachten…
Duncannon Castle is het enige wat Erin nog overheeft van haar moeder, en ze doet er alles aan om haar familiekasteel overeind te houden. Maar de kosten hopen zich op en de b&b-gasten blijven weg. Haar enige hoop is een Amerikaanse filmstudio, maar als die een ander kasteel kiest als set voor een nieuwe film, lijkt ook deze hoop vervlogen.
Wanhopig keert Erin zich tot de stem diep onder het kasteel, een die haar al jaren toefluistert en haar altijd heeft geholpen. De volgende ochtend is de andere kasteelheer dood en de filmploeg onderweg.
Duncannon lijkt gered, maar nog diezelfde avond gaat het mis en wanneer alle gasten in bed liggen, keert Erin zich nog één keer tot de stem…
Het boek De laatste ravendochter is het fantasy debuut van Merel Godelieve. En, om met de deur is huis te vallen, wat een debuut!
Het boek begint direct goed. Het zuigt je als het ware naar binnen. Het gaat over familie, intriges, romantiek, liefde, magie, mythologie en humor. Merel weet alles zo neer te zetten dat je het gevoel hebt om in Dunconnan te staan. Haar schrijfstijl is beeldend en meeslepend en laat je niet meer los.
Het boek is in opgedeeld in vier delen. Vaak ook met een mooie spreuk bij de hoofdstukken. In het begin is Erin nog onwetend over haar zelf, jong en enigszins wat naïef. Gedurende het verhaal word je meegenomen in haar leven en word je steeds meer duidelijk wat er precies speelt. De fantasy krijgt steeds meer een rol, en de duistere kant komt steeds meer naar boven. Alle personages worden goed omschreven. En naast Erin heeft haar Tante Siobhan een plekje in mijn hart veroverd. Wat heb ik genoten van dit verhaal! Als je van fantasy houdt is dit zeker een aanrader!
Daarnaast is het boek een plaatsje. De cover met goudfolie, sprayed edges is een erg mooi boek om te zien. Een musthave voor je boekenkast!
Duncannon Castle is het enige wat Erin nog overheeft van haar moeder, en ze doet er alles aan om haar familiekasteel overeind te houden. Maar de kosten hopen zich op en de b&b-gasten blijven weg. Haar enige hoop is een Amerikaanse filmstudio, maar als die een ander kasteel kiest als set voor een nieuwe film, lijkt ook deze hoop vervlogen.
Wanhopig keert Erin zich tot de stem diep onder het kasteel, een die haar al jaren toefluistert en haar altijd heeft geholpen. De volgende ochtend is de andere kasteelheer dood en de filmploeg onderweg.
Duncannon lijkt gered, maar nog diezelfde avond gaat het mis en wanneer alle gasten in bed liggen, keert Erin zich nog één keer tot de stem…
Het boek De laatste ravendochter is het fantasy debuut van Merel Godelieve. En, om met de deur is huis te vallen, wat een debuut!
Het boek begint direct goed. Het zuigt je als het ware naar binnen. Het gaat over familie, intriges, romantiek, liefde, magie, mythologie en humor. Merel weet alles zo neer te zetten dat je het gevoel hebt om in Dunconnan te staan. Haar schrijfstijl is beeldend en meeslepend en laat je niet meer los.
Het boek is in opgedeeld in vier delen. Vaak ook met een mooie spreuk bij de hoofdstukken. In het begin is Erin nog onwetend over haar zelf, jong en enigszins wat naïef. Gedurende het verhaal word je meegenomen in haar leven en word je steeds meer duidelijk wat er precies speelt. De fantasy krijgt steeds meer een rol, en de duistere kant komt steeds meer naar boven. Alle personages worden goed omschreven. En naast Erin heeft haar Tante Siobhan een plekje in mijn hart veroverd. Wat heb ik genoten van dit verhaal! Als je van fantasy houdt is dit zeker een aanrader!
Daarnaast is het boek een plaatsje. De cover met goudfolie, sprayed edges is een erg mooi boek om te zien. Een musthave voor je boekenkast!
1
Reageer op deze recensie