Eerste stap naar meer

1994, het jaar waarin Fredrik Fröding zijn familie verliest bij de ramp met de veerboot MS Estonia.
Hij weigert echter te geloven dat zijn broertje dood is.
Vijfentwintig jaar later denkt hij zijn verdwenen broertje te herkennen in Stockholm.
Zijn zoektocht leidt hem naar het eiland Ulvön, waar hij na een dronken nacht wakker wordt — en de man die hij volgde blijkt vermoo
Blijft het bij deze ene maoord, of is er meer aan de hand ?
Rechercheur Sofia Hjortén onderzoekt de zaak, en Fredrik is hoofdverdachte. Terwijl hij zijn onschuld probeert te bewijzen, dreigt een web van oude leugens hen beiden te verzwelgen…

Lina Areklew weet als geen ander sfeer te creëren. De beschrijvingen van de Hoge Kust zijn raak, beeldend en zetten meteen de toon. Je voelt de kou, het isolement, de dreiging. De setting is zonder twijfel het sterkste element van dit boek.
De start is echter aarzelend. Er worden veel personages geïntroduceerd, de tijdslijnen wisselen, en het duurt even voor je als lezer echt grip krijgt op het verhaal. De plot is ambitieus, maar mist scherpte. Sommige wendingen voelen wat geforceerd aan, en de spanningsopbouw is niet altijd even strak.
De hoofdpersonages – Fredrik en Sofia – hebben potentieel, maar blijven in dit eerste deel nog wat op afstand. Je voelt dat Areklew iets wil opbouwen voor een reeks, maar in dit boek komt dat nog niet helemaal tot zijn recht.

Een debuut met duidelijke kwaliteiten, vooral qua sfeer en thematiek. Maar inhoudelijk is het nog niet helemaal overtuigend. Toch: er zit potentieel in.
Ik kijk dus met veel spanning uit naar het volgende deel.