Lezersrecensie
Dochters van geluk
1918 Baden - Württemberg.
Lilly is smoorverliefd op Arno, de soldaat die ze verzorgde toen ze werkte als verpleegster. Voordat hij terug naar de oorlog trekt huwen ze maar blijft zij liever wonen in haar ouderlijk huis wat voor haar als veilig en vertrouwd aanvoelt. Echter treft Lilly het niet - haar schoonouders komen om tijdens een bombardement en hun zeepfabriek is zwaar beschadigd. Lilly gaat op aandringen van haar vader naar Stuttgart om polshoogte te nemen hoe het gaat met de fabriek. Ze moet haar verantwoordelijkheid nemen als echtgenote. Arno’s oom Fritz is blij met haar komst en maakt haar wat wegwijs in de fabriek. Ze steunen elkaar waar ze kunnen en bouwen een mooie vriendschap op gebaseerd op verdriet wegens het gezamenlijk verlies en hun passie voor zeep.
Felix is gedeserteerd en werk als spion voor de Britse geheime dienst - zijn nieuwe geheime opdracht leidt hem naar de zeepfabriek. Hij tracht er een baantje te versieren - hij moet het vertrouwen winnen van die excentrieke Fritz als hij wil infiltreren en enkele dingen wil onderzoeken maar had niet gerekend op diens aangetrouwde nicht Lilly.
De Oorlog is voorbij en Arno is officieel vermist. Lilly blijft echter niet bij de pakken zitten maar stort zich op haar werk. Ze heeft grootste plannen en zal oom Fritz overtuigen van haar ondernemingstalenten. Hij steunt haar waar ze kan want hij ziet dat ze goede bedoelingen heeft. Ook haar nieuwe relatie heeft hij intussen aanvaard want per slot van rekening is ze oorlogsweduwe … of dan toch niet helemaal?
Met Lilly komt heel veel verlangen naar boven - ze houdt van het zeepzieden en de bloemige geuren. In het begin is ze wat naïef maar dit kan je haar niet kwalijk nemen - ze was jong en verliefd. Maar ze groeit enorm doorheen het verhaal omwille van de omstandigheden en gebeurtenissen Het verlies van haar schoonouders, haar man aan het front, een nieuwe omgeving, de heropbouw van de fabriek, … in korte tijd is uitgegroeid tot een zelfstandige jonge vrouw die weet wat ze wil en hier ook voor gaat.
Haar grootste wens is het ontwikkelen van verzorgingsproducten die alom geprezen worden voor hun goede kwaliteit en eigenschappen en bovendien betaalbaar en toegankelijk zijn voor iedereen.
Felix heeft het verhaal meer body - wat spionagewerk en oorlogsverwikkelingen - wie houdt hier nu niet van. Arno doet ons herinneren dat vrouwen het in die tijd nog steeds moeilijk hadden om erkenning te krijgen als werkende vrouw en Fritz’ geaardheid is ook nog steeds taboe in de maatschappij. Maria Nikolay weet dit alles in een vlotte beeldende schrijfstijl te verweven tot een mooie historische roman. Ik ben fan en kijk uit naar het vervolg van deze Lindenhof-serie!
Lilly is smoorverliefd op Arno, de soldaat die ze verzorgde toen ze werkte als verpleegster. Voordat hij terug naar de oorlog trekt huwen ze maar blijft zij liever wonen in haar ouderlijk huis wat voor haar als veilig en vertrouwd aanvoelt. Echter treft Lilly het niet - haar schoonouders komen om tijdens een bombardement en hun zeepfabriek is zwaar beschadigd. Lilly gaat op aandringen van haar vader naar Stuttgart om polshoogte te nemen hoe het gaat met de fabriek. Ze moet haar verantwoordelijkheid nemen als echtgenote. Arno’s oom Fritz is blij met haar komst en maakt haar wat wegwijs in de fabriek. Ze steunen elkaar waar ze kunnen en bouwen een mooie vriendschap op gebaseerd op verdriet wegens het gezamenlijk verlies en hun passie voor zeep.
Felix is gedeserteerd en werk als spion voor de Britse geheime dienst - zijn nieuwe geheime opdracht leidt hem naar de zeepfabriek. Hij tracht er een baantje te versieren - hij moet het vertrouwen winnen van die excentrieke Fritz als hij wil infiltreren en enkele dingen wil onderzoeken maar had niet gerekend op diens aangetrouwde nicht Lilly.
De Oorlog is voorbij en Arno is officieel vermist. Lilly blijft echter niet bij de pakken zitten maar stort zich op haar werk. Ze heeft grootste plannen en zal oom Fritz overtuigen van haar ondernemingstalenten. Hij steunt haar waar ze kan want hij ziet dat ze goede bedoelingen heeft. Ook haar nieuwe relatie heeft hij intussen aanvaard want per slot van rekening is ze oorlogsweduwe … of dan toch niet helemaal?
Met Lilly komt heel veel verlangen naar boven - ze houdt van het zeepzieden en de bloemige geuren. In het begin is ze wat naïef maar dit kan je haar niet kwalijk nemen - ze was jong en verliefd. Maar ze groeit enorm doorheen het verhaal omwille van de omstandigheden en gebeurtenissen Het verlies van haar schoonouders, haar man aan het front, een nieuwe omgeving, de heropbouw van de fabriek, … in korte tijd is uitgegroeid tot een zelfstandige jonge vrouw die weet wat ze wil en hier ook voor gaat.
Haar grootste wens is het ontwikkelen van verzorgingsproducten die alom geprezen worden voor hun goede kwaliteit en eigenschappen en bovendien betaalbaar en toegankelijk zijn voor iedereen.
Felix heeft het verhaal meer body - wat spionagewerk en oorlogsverwikkelingen - wie houdt hier nu niet van. Arno doet ons herinneren dat vrouwen het in die tijd nog steeds moeilijk hadden om erkenning te krijgen als werkende vrouw en Fritz’ geaardheid is ook nog steeds taboe in de maatschappij. Maria Nikolay weet dit alles in een vlotte beeldende schrijfstijl te verweven tot een mooie historische roman. Ik ben fan en kijk uit naar het vervolg van deze Lindenhof-serie!
1
Reageer op deze recensie
