Elizabeth Day - The party

Dit is het verhaal van het getrouwde stel Martin en Lucy Gilmour. Maar vooral het verhaal van Martin en zijn beste vriend Ben Fitzmaurice sinds hun tijd op Burtonbury School, 25 jaar geleden. Samen gaan zij hierna naar Cambridge. Ben is getrouwd met Serena; beiden komen uit een rijk milieu en bewegen zich in de kringen van kunstenaars, politici en aristocraten. Anders is het gesteld met Ben en Lucy. Beiden komen uit de middenklasse en hebben altijd moeten vechten om te bereiken waar ze nu staan: het (kantoor)wereldje van journalistiek en uitgevers. Er spelen een aantal geheimen tussen deze vier die in het verhaal langzamerhand aan het licht komen. Startpunt is het grootse feest dat Ben en Serena geven vanwege Bens 40e verjaardag en de opening van hun nieuwe huis: een chique verbouwd voormalig klooster op het platteland in Tipworth. Hier komt de hele upper ten van Engeland bij elkaar.

De vriendschap tussen Ben en Martin mag bijzonder genoemd worden. Zij zijn tegenpolen - met de zelfverzekerde, zich makkelijk bewegende Ben aan de ene kant en Martin, al sinds zijn vroege jeugd wanhopig proberend om ‘erbij’ te horen aan de andere kant - en toch zo close dat je gaandeweg gaat denken dat er homofilie in het spel is. Het wordt echter nergens uitgesproken, het blijft broeien door het hele verhaal heen. Pas vlak voor het eind van het boek vindt op het hoogtepunt van het feest de gebeurtenis plaats, waarvan je denkt: dit luidt zijn einde in. Maar nee. Het loopt heel anders, wat ik hier niet zal verklappen.

De setting is tweeledig: het politiebureau in Tipworth waar Martin ondervraagd wordt, en de psychiatrische kliniek waar Lucy tijdelijk verblijft en haar dagboek schrijft. Vanuit deze twee perspectieven verspringen heden en verleden en ontvouwt zich het, bij tijd en wijle ontroerende, maar dramatische verhaal van twee onwaarschijnlijke vrienden, door een noodlottige gebeurtenis tijdens hun studietijd in Cambridge, tot elkaar veroordeeld.

Ik vond het psychologisch een overtuigend en sterk verhaal. Martin is niet per se een aardig persoon, al niet als kleine jongen, maar ik voelde mededogen door zijn volhardende, haast kinderlijk naïeve pogingen om iemand voor zich te winnen. Ben lijkt een heel aardig persoon omdat zijn milieu het zo makkelijk maakt om sympathiek te zijn, maar blijkt dat langzaamaan helemaal niet te zijn. De spanning in deze jongensvrienschap wordt door Elizabeth Day goed vastgehouden en opgevoerd. Kortom, een fijn boek om te lezen!