Mooi debuut

Florence Grimes, vroeger zangeres in een girlsband, heeft 1 belangrijk doel in haar leven: haar zoontje Dylan. Hij zit op een prestigieuze school en Florence doet er alles aan om haar zoontje erbij te doen horen. Zelf wil ze ook heel graag aansluiten bij het groepje moeders aan de schoolpoort. Maar de andere moeders kijken op haar neer.
Dan gaan de kids op uitstap en Alfie, de pestkop van de klas verdwijnt. Dylan wordt meteen als schuldige aangewezen. Want een paar maanden geleden was er toch ook al Schildpadgate geweest tussen die twee?
Florence gelooft er niks van en samen met haar nieuwbakken vriendin Jenny gaat ze op onderzoek uit en zet ze alles op alles om Dylans onschuld te bewijzen. Want haar zoon is een engeltje. Toch?

Ik mocht dit boek lezen voor de World of Thrillers Boekenclub. Het wordt gelabeld als thriller, maar dat dekt toch de lading niet (helemaal).
Ik had meteen "Big little lies" vibes. Een groepje rijke moeders dat denkt dat de wereld om hen en hun kinderen draait, en een buitenstaander, meer heb je niet nodig voor een onderhoudend verhaal met veel sarcasme en onderhuids venijn.
De personages zijn beeldend beschreven. Florence is heerlijk over the top en ongefilterd. Enerzijds wil ze alles goed doen en haar zoon een deftige opvoeding geven, anderzijds laat ze hem ook vaak gewoon alleen of bij de buurman als ze zin heeft om te gaan feesten.

Dit verhaal was helemaal my kind of humour en het las als een trein. Ik denk wel dat dit een "love it or hate it" boek is. Of je vindt het geweldig, of je vindt er totaal niks aan. Voor mij was het dus het eerste.
Ik denk ook dat het eerder een boek is waarin vrouwen zich meer gaan herkennen dan mannen.
Al bij al voor mij een geslaagd debuut.