Opnieuw een weergaloze thriller

Na zijn laatste zaak lijdt Washington Poe aan PTSS en werkt hij in de haven als bootcontroleur. Ook Tilly Bradshaw kreeg een andere job. Beiden vinden ze hun werk maar niks.
Maar nadat een ongrijpbare sluipschutter al 17 slachtoffers heeft gemaakt en de schrik er bij de bevolking goed in zit, wordt het team weer samengeroepen. Zijn slachtoffers lijken willekeurig gekozen, de plaatsen delict liggen over heel het land verspreid, dus hebben Poe en Bradshaw heel weinig om mee aan de slag te gaan.
Wat dan volgt, is een razend spannend verhaal, een rollercoaster waar je (al van bij het begin) van de ene verrassing in de andere valt. Weergaloos geschreven, met een mix van spanning en humor.

De chemie tussen Poe en Bradshaw is de voornaamste reden dat ik Craven zijn boeken in huis haal van zodra ze uitkomen. Ze zijn een topteam, en Tilly's sociaal onaangepaste antwoorden laten me vaak luidop lachen.
Vlot geschreven (en vertaald), een plot om duimen en vingers van af te likken (alweer) en geweldige personages. Je kan als lezer gewoon niet anders dan Poe, Bradshaw, maar ook Doyle, Flynn en Edgar in je hart sluiten.
Het enige nadeel van boeken meteen na het verschijnen in huis te halen, is dat ik nu weer zo lang moet wachten op een vervolg. Ik ben al aan het aftellen...