Prachtig verhaal over leven, dood, vriendschap en liefde

Wallace is niet meteen de tofste kerel op aarde. Als hij ineens geveld wordt door een hartaanval, zijn er slechts een handvol mensen op zijn begrafenis. Tot zijn eigen verbazing maakt hij die zelf ook mee. Als geest, welteverstaan.

Hij wordt meegenomen naar een theehuisje, waar hij kan blijven tot hij klaar is om naar de overkant te gaan. Hoewel hij eerst vreselijk tekeergaat tegen Hugo, Mei, Nelson en Apollo de hond (die in het theehuisje wonen), sluit hij al snel vriendschap met hen en settelt hij zich in zijn leven als geest. Hugo krijgt ook een heel speciaal plaatsje in zijn hart. Wil hij nog wel naar de overkant?

Wat. Een. Boek! Na The house in the cerulean sea, dat vorig jaar mijn absolute nummer 1 was van gelezen boeken in 2023, maakt deze ook weer grote kans (nu al!) om de nummer 1 van dit jaar te worden.

Ik heb in het begin zitten gieren van het lachen (de scènes met Nelson en met Desdemona het medium) en ik heb op het einde tranen met tuiten geweend. Alles overgoten met een sausje van vriendschap, liefde en zoveel meer emoties. Ik had zin om alle personages een hele dikke knuffel te geven. En als je dat kan bereiken als schrijver, dan behoor je wat mij betreft tot de top. Ik zou 10 sterren geven als dat kon...