Lezersrecensie
Spannende thriller die je in zijn greep houdt
Dit is het tweede deel van de Inspecteur Paula Pihlaja-serie. Het eerste deel Waterkoud was ik erg enthousiast over dus ik kon niet wachten tot het vervolg uit kwam. Toen ik dan ook een mail ontving van HarperCollins hierover hoefde ik ook niet lang te twijfelen. Dit vervolg wilde ik lezen.
In ‘Speelplaats’ wordt een oude vrouw aangetroffen hangend aan een boom in een bos. Er wordt uitgegaan van zelfmoord, maar Paula Pihlaja en haar team twijfelen hieraan.
Dan wordt er korte tijd later een tweede dode aangetroffen. Hij wordt in een speeltuintje bij de wipwap aangetroffen. Hier wordt hetzelfde zand gevonden als bij de eerste dode en Paula en haar team weten het nu zeker. Beide mensen zijn vermoord. Er wordt al snel een derde slachtoffer aangetroffen en ze moeten een verband vinden.
Net als in ‘Waterkoud’ merk je dat dit schrijversduo weet wat schrijven is. Ze hebben een vlotte pen en schrijven realistische dialogen. Hierdoor worden ook de personages geloofwaardig neergezet en heb je het gevoel alsof je deze personen zo tegen het lijf zou kunnen lopen.
Ook de extra verhaallijn met de brieven aan de zoon vond ik erg interessant en ik hoop dat we hier in een volgend deel meer over lezen, want het maakte mij erg nieuwsgierig. Wat zijn de gevolgen en krijgt Paula vrede hiermee?
Ik had lange tijd het idee dat ik wist wie de dader was maar wederom weet Ollikainen mij te verrassen. En gooit ze door een plotwending het verhaal nog even goed door elkaar. Hier houd ik van.
De spanning blijft gedurende het hele verhaal aanwezig en hierdoor zat ik echt aan het verhaal vast en kon ik het boek pas aan de kant leggen nadat ik hem uit had.
Ik hoop dan ook dat er nog een vervolg komt met Paula Pihlaja en haar team want ik wil nog geen afscheid nemen van deze personages.
Dit boek ontvingen wij van HarperCollins Holland als recensie-exemplaar. Dit beïnvloedt onze mening niet.
In ‘Speelplaats’ wordt een oude vrouw aangetroffen hangend aan een boom in een bos. Er wordt uitgegaan van zelfmoord, maar Paula Pihlaja en haar team twijfelen hieraan.
Dan wordt er korte tijd later een tweede dode aangetroffen. Hij wordt in een speeltuintje bij de wipwap aangetroffen. Hier wordt hetzelfde zand gevonden als bij de eerste dode en Paula en haar team weten het nu zeker. Beide mensen zijn vermoord. Er wordt al snel een derde slachtoffer aangetroffen en ze moeten een verband vinden.
Net als in ‘Waterkoud’ merk je dat dit schrijversduo weet wat schrijven is. Ze hebben een vlotte pen en schrijven realistische dialogen. Hierdoor worden ook de personages geloofwaardig neergezet en heb je het gevoel alsof je deze personen zo tegen het lijf zou kunnen lopen.
Ook de extra verhaallijn met de brieven aan de zoon vond ik erg interessant en ik hoop dat we hier in een volgend deel meer over lezen, want het maakte mij erg nieuwsgierig. Wat zijn de gevolgen en krijgt Paula vrede hiermee?
Ik had lange tijd het idee dat ik wist wie de dader was maar wederom weet Ollikainen mij te verrassen. En gooit ze door een plotwending het verhaal nog even goed door elkaar. Hier houd ik van.
De spanning blijft gedurende het hele verhaal aanwezig en hierdoor zat ik echt aan het verhaal vast en kon ik het boek pas aan de kant leggen nadat ik hem uit had.
Ik hoop dan ook dat er nog een vervolg komt met Paula Pihlaja en haar team want ik wil nog geen afscheid nemen van deze personages.
Dit boek ontvingen wij van HarperCollins Holland als recensie-exemplaar. Dit beïnvloedt onze mening niet.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Veronique van De Koukleumpjes
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
