Hoe leef je verder?

Het boek begint met een kleine Ruben, die zwemles heeft en bang voor alles is, de zwemjuffrouw, de zwemhaak, het water, zijn moeder die hem niet komt helpen en de plagerijen van zijn zwemmaten. Hij loopt weg en kotst over de vloer.

De volwassen Ruben is met zijn vriendin op vakantie als hij hoort van de ramp met de MH17, waar zijn halfzus en haar gezin in zaten op weg naar hun vakantie.
"Dit is niet iets wat mensen aankunnen en ik al helemaal niet" Hij reageert heel heftig op de melding en gaat terug naar zijn familie.

Het verhaal wordt vervolgd door de begrafenis van drie leden van het gezin en ondertussen gaan de gedachten van Ruben terug naar alle gebeurtenissen na de ramp: de beloften van de politici, het trage handelen in Oekraïne, de aankomst van de eerste lijkkisten in Eindhoven, maar ook naar de oorsprong van al zijn angsten, zijn reacties en hoe hij daar mee dealt in het dagelijks leven of soms beter gezegd: niet mee kan dealen.
Hij schrijft zelf een stuk over hoe zo'n ramp op een achterblijver overkomt en dat is een stuk waar mensen zich in kunnen herkennen maar Ruben zelf worstelt zich door het jaar na de ramp heen, ondersteunt door zijn vriendin, die hem de ruimte geeft en tegelijk ook haar eigen grenzen aangeeft.

Het verhaal van een kwetsbare jongen, die worstelt met - voor anderen - irreële angsten, zich geconfronteerd ziet met een ramp en zich er op zijn eigen manier doorheen slaat.