Lezersrecensie
Thriller aan de top!
Het verhaal start met een groot schokkend moment. Ik was echt even in de war en ging met een ontzet gevoel het verhaal in. Craven zou Craven niet zijn als hij daar niet direct mee speelt. Na het eerste hoofdstuk, dat je compleet met open mond en duizend vraagtekens achterlaat, ga je terug in de tijd. Je krijgt zo inkijk in wat er voorafging aan dat moment in het begin, en langzaam maar zeker worden je vragen beantwoord.
Boven elk hoofdstuk staat dikgedrukt de locatie waar het zich grotendeels afspeelt, dit zorgt ervoor dat het erg overzichtelijk is. De hoofdstukken zelf zijn kort en lezen als een sneltrein, zoals we gewend zijn van Craven. Je vliegt er echt doorheen. Je leest voornamelijk vanuit Poe’s perspectief, maar af en toe krijg je ook een glimp vanuit het hoofd van de moordenaar. Wat ik ook leuk vond is dat er subtiel gebeurtenissen uit het vorige deel worden opgehaald.
Ik ging echt weer stuk om Tilly. Wat hou ik toch van haar nerdy energie. Poe en Tilly; die twee samen zijn echt goud. Hun gekibbel gaf het verhaal zo’n luchtige, fijne toon tussen alle spanning door. Ook tof dat Doyle (Poe’s verloofde) nu vaker in beeld kwam. Er kwam ook een oude bekende terug in dit deel. Ik vond haar personage in het vorige deel al zo geweldig en intrigerend. Zo blij dat we meer van haar te lezen krijgen. En ze is weer steengoed neergezet. Ik blijf het DID-aspect in haar karakter zó interessant vinden. We zullen nog lang niet van haar af zijn, denk ik..
De verhaallijn is weer diep, breed en heerlijk gedetailleerd. Wel miste ik een beetje de lugubere elementen die we van Craven gewend zijn. Hij is in dit deel iets minder gruwelijk, maar wél wordt er een psychologisch spelletje met je gespeeld waar je brein overuren van draait. Ook hou ik van de nerdy elementen in dit boek; Tabletop roleplaying, verwijzingen naar boeken… Perfect passend bij de lezer!
Ik denk dat een ding wel zeker is: M.W. Craven heeft weer bewezen dat hij aan de top van de thrillers hoort! Op naar het volgende deel!
Dankjewel @lsthrillers voor het opsturen van het recensie exemplaar!
Boven elk hoofdstuk staat dikgedrukt de locatie waar het zich grotendeels afspeelt, dit zorgt ervoor dat het erg overzichtelijk is. De hoofdstukken zelf zijn kort en lezen als een sneltrein, zoals we gewend zijn van Craven. Je vliegt er echt doorheen. Je leest voornamelijk vanuit Poe’s perspectief, maar af en toe krijg je ook een glimp vanuit het hoofd van de moordenaar. Wat ik ook leuk vond is dat er subtiel gebeurtenissen uit het vorige deel worden opgehaald.
Ik ging echt weer stuk om Tilly. Wat hou ik toch van haar nerdy energie. Poe en Tilly; die twee samen zijn echt goud. Hun gekibbel gaf het verhaal zo’n luchtige, fijne toon tussen alle spanning door. Ook tof dat Doyle (Poe’s verloofde) nu vaker in beeld kwam. Er kwam ook een oude bekende terug in dit deel. Ik vond haar personage in het vorige deel al zo geweldig en intrigerend. Zo blij dat we meer van haar te lezen krijgen. En ze is weer steengoed neergezet. Ik blijf het DID-aspect in haar karakter zó interessant vinden. We zullen nog lang niet van haar af zijn, denk ik..
De verhaallijn is weer diep, breed en heerlijk gedetailleerd. Wel miste ik een beetje de lugubere elementen die we van Craven gewend zijn. Hij is in dit deel iets minder gruwelijk, maar wél wordt er een psychologisch spelletje met je gespeeld waar je brein overuren van draait. Ook hou ik van de nerdy elementen in dit boek; Tabletop roleplaying, verwijzingen naar boeken… Perfect passend bij de lezer!
Ik denk dat een ding wel zeker is: M.W. Craven heeft weer bewezen dat hij aan de top van de thrillers hoort! Op naar het volgende deel!
Dankjewel @lsthrillers voor het opsturen van het recensie exemplaar!
1
Reageer op deze recensie
