Gruwelijk goed

Na het verslinden van 'Bloed en veren' keek ik enorm uit naar het tweede Nils Trojan boek. Ook dit verhaal choqueert soms daar de moorden soms zo geschreven worden dat je ze levendig kan voorstellen. Josephin, die amigurumi-poppen maakt, werd zo'n jaar geleden ontvoerd en gefolterd. Ondertussen probeert ze samen met steun van haar nieuwe vriend Milan en beste vriendin Karen te 'overleven'. Plots wordt Nils Trojan en zijn team opnieuw geconfrontreerd met een soortgelijke zaak ... en nog een zaak ... en ... het einde speelt zich op een verrassend leuke plaats af.
Er worden geregeld veel terugblikken gedaan naar het vorige boek, daarom vind ik het persoonlijk beter om te starten met 'Bloed en veren' alvorens deze kanjer te lezen. Makkelijker om om te gaan met Trojans problemen en passies. Max Bentow is, in mijn ogen, iemand die de spanning enorm goed kan opbouwen ... hoewel opbouwen ... telkens weer ben ik na enkele pagina's verzonken in het boek en laat het verhaal me niet meer los, keer op keer erg beklijvend. Ik hoop enorm dat de volgende boeken snel een Nederlandstalige vertaling krijgen.