Lynley & Havers in topvorn

'De straf die ze verdient' telt ruim 700 pagina's, kent lange hoofdstukken en een verhaal dat traag op gang komt. De Elizabeth George-stijl is onmiskenbaar. Veel humor deze keer en ook horen we weer De Stem van Lynley, zoals Barbara Havers dat noemt.
De focus bij George ligt steevast op de opbouw van de setting, het aan de lezers presenteren van de personages, het scheppen van een sfeerbeeld, opdat je nieuwsgierig wordt naar wat er zal gaan gebeuren. Wie wordt het slachtoffer van wie en wat ligt daaraan ten grondslag.
Mijn recensie van deel 19, 'Dag des oordeels', past - op de achterflapblunder na - vrijwel naadloos ook bij 'De straf die ze verdient', zie hier: https://www.hebban.nl/recensies/anna-bakker-over-dag-des-oordeels .
De ontwikkeling van Lynleys relatie met Daidre blijft moeizaam.

Het boek is omvangrijk genoeg, toch had ik nog graag van een van de personages uitvoeriger achtergrondinformatie gezien. Geen minpunt, puur persoonlijke nieuwsgierigheid, het is goed zoals het is.
Ik hoop van harte dat Elizabeth George (1949) nog vele delen aan de reeks vastknoopt. Het einde van deel 20 biedt alvast een mooie opening voor een deel 21.