Aangename schrijfstijl

2.5 van de 5 sterren

In 'onderbuik' maken we kennis met Vianne die geïnteresseerd geraakt in de verdwijning van Sander en Lotte. Ze besluit om het zusje van Sander te helpen nadat ze per ongeluk zijn fiets terugvond. Vianne neemt het heft in eigen handen, en gaat op onderzoek uit. Alleen had ze nooit verwacht dat het zo zou uitdraaien.

De auteur was mij nog onbekend, maar haar aangename schrijfstijl maakte dat ik gelijk mee was. Het boek leest vlot en is op een dag uit te lezer. Doordat de woorkeuze zo sterk is -het past namelijk goed bij de personages en het thema- vlieg je er als lezer doorheen. Dit komt deels ook door het binnenwerk. De verschillende perspectieven worden met witte en zwarte pagina's aangeduid.
Overigens is het niet altijd even duidelijk welk personage aan bod is. Vooral aan het begin van het boek schept dit veel onduidelijkheid. Na enige tijd valt dit element wel op zijn plaats, en biedt het zeker ook een meerwaarde aan het verhaal.
Vooral het personage Vianne toont zich van haar sterkste kanten. Ze is een vol karakter en groeit doorheen het boek. Opvallend is dat de auteur niet koos voor een positieve evolutie, maar eerder een negatieve. Vianne lijkt niet te groeien, maar net stappen terug te zetten in het leven. Een verfrissend element dat -naar mijn gevoel- dit boek zeker wel kenmerkt.
Voor een young adult verhaal is er veel gebruik gemaakt van een stevige setting. De omgeving waarin het verhaal zich afspeelt, is heel duidelijk en levendig.

De plot daarentegen is vrij vaag en vaak te oppervlakkig. Op sommige punten voelde het aan als de doorsnee YA-thriller plot. Dit zorgde voor voorspelbaarheid. Er was niets vernieuwends, en de rode draad geraakte hierdoor wat zoek. Vaak is het niet duidelijk waar de auteur precies naartoe wil met het verhaal.
Er gebeurt een heleboel, maar op zich wordt er aan het einde van boek 1 niet veel beantwoord. De lezer blijft achter met vragen, en eigenlijk is er nog steeds geen concreet beeld over wat die plot precies inhoudt. Vooral de climax blijft afwezig. Mede doordat de spanning zeer traag opbouwde, naar mijn gevoel zelfs niet.
Veel zaken die Vianne ontdekte, waren uit de lucht gegrepen. De aanzet van het vinden van puzzelstukjes, was vaak te ver gezocht of niet voor de hand liggend. Vooral wat er met haar personage gebeurt aan het einde van het boek, was niet te volgen. Doordat veel zaken niet gehint werden en niet duidelijk waren, zijn er veel stukken die niet geloofwaardig overkomen.

De schrijfstijl van de auteur en de schrijftechnisch (buiten de spanningsbogen, die mochten naar mijn gevoel sterk) sterke elementen, maakte dat ik dit boek best nog fijn vond lezen. De plot greep me helaas niet zo, waardoor ik niet meegesleept werd in het verhaal.
Overigens ga ik binnenkort wel deel 2 lezen. Ik bleef namelijk met meerdere vragen achter, en ben vooral benieuwd naar het personage Lotte.