Lezersrecensie
De drogreden
De drogreden van Jo Claes is het twintigste deel in de Thomas Berg-reeks. Intrigerende omslag.
Ik heb wel enkele delen gelezen maar niet allemaal en ook niet op volgorde.
De boeken zijn prima op zichzelf staand te lezen is mijn ervaring, het is niet storend en ik heb niet het idee dat ik informatie heb gemist.
De 62-jarige toneelacteur Elias Wullaert valt in een openluchttheater in Griekenland van de trappen en overlijdt, dat wordt afgedaan door de politie als een ongeluk.
Zijn ex-partner, Hannes Wageneer, is daar echter niet van overtuigd. In drie maanden tijd zijn er drie familieleden overleden, met een erfenis in het vooruitzicht dat kan geen toeval zijn.
Hannes probeert Thomas Berg te overtuigen om een onderzoek te starten en geeft hem zelfs de naam van de dader.
Berg is echter ietwat terughoudend en vindt dat er weinig tot niets wijst op een moordzaak. Dit verandert als ook de zoon van Elias Wullaert dood gevonden wordt.
Het blijkt een zaak met veel intriges en leugens
Het boek leest vlot, heeft humor en is interessant en blijft boeien ondanks dat het nooit bloedspannend wordt maar dat past ook niet bij dit soort verhaal en de schrijfstijl..
De schrijfstijl is erg beeldend en gedetailleerd. Er worden ook mooie woorden en uitdrukkingen gebruikt, een genot om te lezen.
Interessant ook om zowel het onderzoek te volgen als de voorbereidingen van de dader die naar de moorden leiden. Deze perspectiefwisselingen vind ik een fijne toevoeging aan het verhaal.
Ik heb wel enkele delen gelezen maar niet allemaal en ook niet op volgorde.
De boeken zijn prima op zichzelf staand te lezen is mijn ervaring, het is niet storend en ik heb niet het idee dat ik informatie heb gemist.
De 62-jarige toneelacteur Elias Wullaert valt in een openluchttheater in Griekenland van de trappen en overlijdt, dat wordt afgedaan door de politie als een ongeluk.
Zijn ex-partner, Hannes Wageneer, is daar echter niet van overtuigd. In drie maanden tijd zijn er drie familieleden overleden, met een erfenis in het vooruitzicht dat kan geen toeval zijn.
Hannes probeert Thomas Berg te overtuigen om een onderzoek te starten en geeft hem zelfs de naam van de dader.
Berg is echter ietwat terughoudend en vindt dat er weinig tot niets wijst op een moordzaak. Dit verandert als ook de zoon van Elias Wullaert dood gevonden wordt.
Het blijkt een zaak met veel intriges en leugens
Het boek leest vlot, heeft humor en is interessant en blijft boeien ondanks dat het nooit bloedspannend wordt maar dat past ook niet bij dit soort verhaal en de schrijfstijl..
De schrijfstijl is erg beeldend en gedetailleerd. Er worden ook mooie woorden en uitdrukkingen gebruikt, een genot om te lezen.
Interessant ook om zowel het onderzoek te volgen als de voorbereidingen van de dader die naar de moorden leiden. Deze perspectiefwisselingen vind ik een fijne toevoeging aan het verhaal.
2
Reageer op deze recensie