Lezersrecensie
Een heerlijke feelgood die zich afspeelt in Ierland
3.75 ☆
'Robin keek hem na en vroeg zich af of er ooit een dag zou komen dat ze het niet meer zo warm van hem zou krijgen. Dat ze gewoon zou functioneren als hij naast haar stond. Dat haar zenuwstelsel niet spontaan aan alle kanten kortsluiting maakte als hij haar kuste.'
'Zes maanden zonder' is de debuutroman van Charlotte de Monchy en tevens het eerste boek dat ik van haar heb gelezen, in een prachtige limited edition heruitgave als eerbetoon.
Het duurde even voordat ik in het verhaal werd gezogen, mede doordat ik mij in het begin afvroeg wat de rol was van Sam in het verhaal, maar toen Robin voet zette in het Ierse dorp, kon ik het boek niet meer naast mij neerleggen. De schrijfstijl van Charlotte de Monchy is heerlijk luchtig, vlot en toegankelijk. Het verhaalt wisselt zich af tussen de perspectieven van Robin en Sam, twee sterke en mondige vrouwen die zich allebei afvragen wat ze nou écht willen in het leven. Ik vond dat dit aspect heel mooi werd uitgewerkt en het was heerlijk om de zelfontwikkeling van beide dames te volgen. Ook vond ik de chemie tussen Robin en Connor ge-wel-dig. Ook al was er veel sprake van wrijving, die aantrekkingskracht was er meteen en ik genoot van het geplaag over en weer. Dan nog die heerlijke 'small town'-setting in Ierland, met het typische 'iedereen kent elkaar' en een sterk gemeenschapsgevoel, love it! Ondanks dat het verloop van het verhaal een tikkeltje voorspelbaar was (wat juist de charme is van dit soort boeken) bevatte het ook een aantal plottwists en een belangrijke boodschap, namelijk dat niets is wat het lijkt en dat een verhaal altijd twee kanten heeft. En ook niet geheel onbelangrijk: dankzij dit boek schaam ik me minder, want ik blijk niet de enige onder de 60 die soms meedoet met 'Nederland in Beweging.'
Dit boek voelde als een vakantie naar Ierland. Ik kon het landgoed van Connor en de dorpspub helemaal voor mij zien en het voelde alsof ik de frisse Ierse wind door de pagina's heen kon voelen. Kortom: dit boek is perfect om even te ontsnappen aan de alledaagse sleur en jezelf onder te dompelen in Robins avontuur en de Ierse dorpscultuur in Granmoore.
'Robin keek hem na en vroeg zich af of er ooit een dag zou komen dat ze het niet meer zo warm van hem zou krijgen. Dat ze gewoon zou functioneren als hij naast haar stond. Dat haar zenuwstelsel niet spontaan aan alle kanten kortsluiting maakte als hij haar kuste.'
'Zes maanden zonder' is de debuutroman van Charlotte de Monchy en tevens het eerste boek dat ik van haar heb gelezen, in een prachtige limited edition heruitgave als eerbetoon.
Het duurde even voordat ik in het verhaal werd gezogen, mede doordat ik mij in het begin afvroeg wat de rol was van Sam in het verhaal, maar toen Robin voet zette in het Ierse dorp, kon ik het boek niet meer naast mij neerleggen. De schrijfstijl van Charlotte de Monchy is heerlijk luchtig, vlot en toegankelijk. Het verhaalt wisselt zich af tussen de perspectieven van Robin en Sam, twee sterke en mondige vrouwen die zich allebei afvragen wat ze nou écht willen in het leven. Ik vond dat dit aspect heel mooi werd uitgewerkt en het was heerlijk om de zelfontwikkeling van beide dames te volgen. Ook vond ik de chemie tussen Robin en Connor ge-wel-dig. Ook al was er veel sprake van wrijving, die aantrekkingskracht was er meteen en ik genoot van het geplaag over en weer. Dan nog die heerlijke 'small town'-setting in Ierland, met het typische 'iedereen kent elkaar' en een sterk gemeenschapsgevoel, love it! Ondanks dat het verloop van het verhaal een tikkeltje voorspelbaar was (wat juist de charme is van dit soort boeken) bevatte het ook een aantal plottwists en een belangrijke boodschap, namelijk dat niets is wat het lijkt en dat een verhaal altijd twee kanten heeft. En ook niet geheel onbelangrijk: dankzij dit boek schaam ik me minder, want ik blijk niet de enige onder de 60 die soms meedoet met 'Nederland in Beweging.'
Dit boek voelde als een vakantie naar Ierland. Ik kon het landgoed van Connor en de dorpspub helemaal voor mij zien en het voelde alsof ik de frisse Ierse wind door de pagina's heen kon voelen. Kortom: dit boek is perfect om even te ontsnappen aan de alledaagse sleur en jezelf onder te dompelen in Robins avontuur en de Ierse dorpscultuur in Granmoore.
1
Reageer op deze recensie