Awkward, grappig en herkenbaar voor opgroeiende tieners

In de serie Friends noemt Phoebe Ross Rachel’s “lobster”. Lobsters, zoals de titel van dit boek, zijn kreeften. En volgens Phoebe van Friends zijn kreeften voorbestemd om voor altijd bij elkaar te blijven. Dat is precies wie Hannah wil vinden, haar lobster. Maar hem vinden is nog niet zo makkelijk.

Toch tikt de klok, want Hannah is vastbesloten om niet als maagd naar de universiteit te gaan. Het is zomervakantie en dus de laatste zomer waarin ze haar maagdelijkheid kan verliezen voor ze gaat studeren. Haar vriendin – of naar haar gedrag te oordelen eerder een frenemy – Stella regelt voor haar dat ze op haar verjaardagsfeest het kan doen met Freddie.

Dit loopt door de alcohol helemaal mis en als Hannah zich verschuilt, ontmoet ze ‘Toilet Boy’ in de badkamer. Ze hebben een gemakkelijk gesprek over warme cassis en high fives zonder zich ongemakkelijk te voelen. Maar natuurlijk is er nog Freddie, er is altijd een Freddie, volgens Sam, de jongen die de eigenlijke ‘Toilet Boy’ is. Sam wil net als Hannah een keer seks hebben gehad zodat hij verder kan gaan met zijn leven. Perfecte situatie toch? Nou, niet in Lobsters, want voor Hannah en Sam loopt het helemaal mis met enorm veel awkward situaties.

De goedbedoelde raad van vrienden en gênante dates helpen Hannah en Sam niet erg mee. Hannah’s vriendschap met haar vriendinnengroep wordt getest als ze met hen op vakantie gaat naar Kavos en Sam’s avontuur met een aantrekkelijk Canadees meisje eindigt in een ramp op haar sofa.

Extreem awkward liefdesverhaal
Kortom: de situaties waarin de twee terecht komen zijn awkward, grappig en op en top zoals het leven van tieners op weg naar volwassenheid moet zijn. Ik sprak laatst iemand van Blossom Books om te bedanken voor het winnen van dit boek en mijn reactie was gelijk: de personages waren zo herkenbaar voor hun leeftijd. Ik lees wel eens boeken met personages die rond de 18 zijn en bijna alles al voor elkaar hebben en daar kan ik me totaal niet in inleven als ze zo weinig fouten maken. Hannah en Sam balanceren op de rand van volwassenheid, aan de ene kant zijn ze druk bezig met hun punten om toegelaten te worden op een universiteit na de zomer, maar de helft van de tijd zijn ze net zo geïnteresseerd in het andere geslacht.

Dit is het enige moment waarop ik af en toe eens dacht: alweer? Zo’n beetje elke keer als er bij Hannah en haar vriendinnen jongens in de buurt waren, liepen ze er zwijmelend achteraan alsof ze allemaal Edward Cullen himself waren. Er is meer in een tienerleven dan alleen maar die bijkomstigheid van liefde. Gelukkig waren er wel extra thema’s die dat weer relativeerden, zoals jaloezie en voor jezelf opkomen. Vooral het plot met Stella en Hannah vond ik spannend om te volgen.

Voor iedere tiener
In het boek schreef Tom Ellen het perspectief van Sam en Lucy Ivison dat van Hannah. Ik denk dat daardoor het boek vanuit het mannelijk perspectief ook aantrekkelijk is voor jongens. Mede door deze verdeling waren de personages heel eigen. De enorm fluoriderende cover doet misschien iets meisjesachtigs aan, maar ik vind ‘m juist enorm gaaf en dus ook cool voor jongens om te kopen, het boek springt je kast uit.

Hoe het boek eindigt, is natuurlijk al gespoild door de voorkant van het boek zelf, maar een boek waarbij je weet dat het goed komt, is ook eens lekker om te lezen. Daarnaast waren de situaties zelf verrassend genoeg om vrij snel door het boek heen te lezen. Als je denkt dat je eigen leven awkward is, zul je als tiener je hart ophalen bij dit boek: jij staat ten minste niet buiten in je pyjama, maar erom lachen mag zeker en dat zul je doen ook. En verder + tien punten voor de Harry Potter references, en de Zac Efron sticker.