Aan deze bloedstollende pageturner wilde ik niet ontsnappen

Zou jij je vrijwillig in een kamer op laten sluiten, om in zestig minuten te moeten ontsnappen? Escape rooms zijn tegenwoordig erg populair, vandaar dat de vier vrienden in Escape Room, geschreven door Maren Stoffels, dit zien als een gaaf avontuur. Maar wat als degene die ze opsluit, niet meer van plan is om hen te laten gaan?...

Ik ben zelf altijd een beetje huiverig voor escape rooms, aangezien ik spookhuizen altijd al eng genoeg vind, maar ik moet wel toegeven dat Maren Stoffels perfect aansluit op de trend met een boek rondom dit thema. Escape rooms zijn een echte hype vanwege het puzzelen en de adrenaline die bij zo’n ontsnapping hoort en het is eigenlijk best logisch om in thrillervorm eens na te denken wat er zou gebeuren als het niet de bedoeling is dat je ontsnapt.

Per toeval komen Sky, Milas, Alissa en Mint een folder tegen voor de nieuwe escape room en besluiten samen te gaan. Milas is de vreemde eend in de bijt, want ze kennen hem pas net en vooral Sky is niet al te blij met zijn komst. Alissa lijkt daarentegen verliefd te zijn geworden op het eerste gezicht, en dus gaat Milas als vierde speler mee.

De spelers
Al deze vier spelers hebben in het boek een eigen persoonlijkheid. Ze zijn daardoor makkelijk te onderscheiden en voelen heel eigen aan. Sky vond ik best wel stoer, al is hij dan weer niet stoer genoeg om zijn gevoelens voor iemand uit de vriendengroep op te biechten. Alissa is het typische populaire meisje, in tegenstelling tot de stille Mint, die altijd maar aardig lijkt en zelf niet wordt gezien door anderen. Milas is de mysterieuze jongen met een geheimzinnig verleden. Hij heeft een oogje op Alissa, maar zijn verleden met zijn vriendin Karlijn lijkt hem niet los te laten.

Met die eigen persoonlijkheden hoort dus ook een eigen verhaallijn, sommige net iets belangrijker dan de ander. Ik vind dat dat je net dat beetje extra connectie geeft met de personages om het hele gebeuren in de escape room te kunnen waarderen. Als Maren Stoffels gewoon vier random vrienden in een escape room had gegooid, was het waarschijnlijk nog steeds spannend geweest, maar zou je niet zo meeleven als nu.

Voor de escape room zelf wordt het verhaal dus goed ingeleid vanuit allerlei verschillende perspectieven. Ieder personage heeft daarbij ook zijn eigen lettertype. Leuk en origineel bedacht, maar dat was net hetgeen dat van mij niet had gehoeven. Aangezien de wisselingen van personage zo snel gingen, raakte ik er eerder vermoeid van dan dat het fijn las. Het lettertype van Sky vond ik zelf het rustigst om te zien, dus ik had liever het hele lettertype in dat boek gezien, met boven elk hoofdstuk alleen de naam van het personage in een voor hem of haar typerend lettertype.

De spanning
Gelukkig hielden de lettertypes me niet tegen om toch door te willen lezen, want wat een spannend boek heeft Maren Stoffels geschreven! Het was dat het echt te laat werd om het boek uit te lezen, anders had ik het in één in plaats van twee dagen uitgelezen. Wat me meteen al opviel aan het personage Milas, was dat er een zekere geheimzinnigheid rond hem heen hing. Hierdoor werd ik al meteen benieuwd of hier later in het verhaal nog een reden voor zou komen.

Zodra de deur van de escape room zelf dichtgaat, wordt die spanning niet alleen opgebouwd in geheimzinnige achtergronden, maar vooral in actie. Ik zal niet teveel verklappen, maar ik hoop toch dat wat er in deze escape room gebeurde, mensen in een echte escape room niet zal overkomen. Brr, ik moet er niet aan denken.

Ook zie ik in de opbouw van de escape room terug dat Maren haar research heeft gedaan. Nu ben ik zelf nog nooit in een escape room geweest, maar ik herkende wel van reclamefilmpjes en verhalen welk soort kamers je vaak hebt en hoe er dan ineens een stem van een klein meisje door de speakers galmt om de verhaallijn van de kamer die je hebt gekozen te benadrukken. Ik heb Maren Stoffels zelf even op Instagram gevraagd of ze zelf vaak escape rooms bezocht, en ze is er inderdaad al in vijf geweest! Hopelijk waren de gebeurtenissen in het boek niet gebaseerd op haar ervaringen.

Het oordeel
Ondanks dat ik denk dat ik een vrijwillige opsluiting voor 60 minuten in deze kamer oversla, heb ik op het puntje van mijn stoel gezeten. Mijn complimenten voor de schrijfster, want ik ken een hoop van haar jeugdboeken van haar nog van vroeger, maar heb denk ik nog niet zo’n spannend boek van Maren Stoffels gelezen. Dit komt ook omdat ze volgens mij – correct me if I’m wrong – eerder geen jeugdthrillers schreef, maar ik vind Escape Room absoluut geslaagd als jeugdthriller.

Misschien zie je de plot twists wel aan komen, misschien ook niet, maar ik denk dat het prima op niveau is voor haar doelgroep. Er is genoeg ingewikkeldheid om zelf mee te willen puzzelen wie nou die geheimzinnige X is die het gemunt heeft op de vriendengroep, maar er is ook weer niet zo’n enorm doolhof van gemaakt dat het moeilijk te volgen is. Ook Marens schrijfstijl is lekker to the point, en daar hou ik wel van.

Het is al even geleden sinds ik een boek van Maren Stoffels las, maar ik ben blij dat ik met Escape Room mijn vroegere liefde voor deze schrijfster weer heb kunnen laten opleven. Het is een bloedstollende pageturner waaruit ik niet wilde ontsnappen voor ik het uit had. Maren Stoffels heeft zich bewezen als thrillerschrijfster en ik hoop dat ze zich nog door heel veel ervaringen laat inspireren om boeken te schrijven die passen bij de huidige interesses van jongeren. Een aanrader!