Kerstlichtjes, elanden en heel veel liefde

Het is tijd voor een winters uitstapje, terug naar Moose Springs, Alaska. In het vervolg op Droomvakantie, het eerste deel uit de Moose Springs trilogie van Sarah Morgenthaler, krijgt één van de bijrollen uit het vorige deel een eigen verhaal! Zoey Caldwells beste vriendin Lana Montgomery moet het opnemen tegen de knorrige bewoners als ze een appartementencomplex wil laten bouwen in het ooit zo rustige stadje.

De meeste bewoners vinden het namelijk al meer dan genoeg dat het huidige Moose Springs Resort hun uitzicht ontneemt, maar nu de Montgomery Group, bestaande uit Lana’s familie, terrein heeft gekocht om dit gebied heen, beginnen de meeste Alaskanen al helemaal te stuiteren. Of, zoals dit verhaal begint: iemand tekent ’s nachts een gigantische penis in de sneeuw op het bouwterrein.

Realistische humor
Het verhaal van Droomman begint daarmee al op een humoristische noot en laat zien waar Sarah Morgenthaler goed in is: het neerzetten van een heerlijke romcom vol humor. Zo duikt in dit boek bijvoorbeeld de beruchte Santa Moose op: een losgeslagen eland die het voorzien heeft op kerstversieringen en kerstverlichting. In een poging de koude harten van de inwoners te doen ontdooien, stelt Lana voor dat ze deze verwoestende eland wel zal vangen. Je kunt het al raden: dat gaat niet zo makkelijk als verwacht, wat zorgt voor hilarische situaties.

Waar Droomvakantie gevuld was met zulke gekke over the top humor en grapjes, is Droomman (op de Santa Moose en een in kleding gehuld egeltje na) net wat serieuzer dan haar voorganger. Dit was voor mij een pluspunt, omdat het verhaal daardoor net wat realistischer aanvoelt.

Dit heeft waarschijnlijk mede te maken met de introductie van personage Rick Harding, de eigenaar van een poolcafé. De zaken in zijn café staan er niet zo goed voor. Ondanks dat ook hij de bezwaren tegen de appartementen begrijpt, moet hij ook nadenken wat het beste is voor zijn bedrijf. Van dit nadenken komt echter maar weinig, want Lana brengt de verlegen Rick het hoofd op hol. De verschillen tussen Lana en Rick zorgen daarbij voor een fijne chemie tussen de personages. Het perfecte van Lana en de lieve awkward manieren van Rick zorgen voor een leuk contrast. Het idee van tegenpolen die elkaar aantrekken voelt natuurlijk na het eerste deel al wat bekend, maar in dit vervolg ligt het er net iets minder zwart-wit en dik bovenop.

Vast in de sneeuw
Droomman heeft dus eigenlijk alles wat je nodig hebt om het boek in één ruk uit te lezen. Maar om heel eerlijk te zijn: dit lukte mij niet. Waar er niks mis is met de schrijfstijl, lukte het mij toch moeilijk om in het verhaal te komen en te blijven zitten. Ik heb het boek dan ook meerdere malen weggelegd. Waar dit aan lag weet ik niet precies, al voelt het alsof qua stijl dit boek toch veel gebruikmaakt van show in plaats van tell. Er wordt veel beschreven en daardoor moet je je aandacht er goed bijhouden. Leg je het boek dan even weg, dan is het weer even zoeken welke sfeer het verhaal precies moest hebben. Dit kan goed een kwestie van smaak zijn: net andersom zag ik namelijk ook lezers die heel goed in het begin van het verhaal konden komen, maar juist het einde te snel en minder goed uitgewerkt vonden.

Richting het einde vindt er namelijk een bepaalde plot twist plaats, een spannend moment om nog net even richting het einde van het boek uit te pakken. Op dat moment wilde ik juist wel door blijven lezen en dat had er denk ik mee te maken – naast dat het spannend was – dat de emoties van de personages beter naar voren kwamen. Juist door de perfecte en harde kant van Lana, mochten die emoties soms best wat meer naar buiten komen. Niet alleen de emoties van liefde voor Rick, maar ook haar onzekere kant.

Kerstlichtjes, elanden en liefde
Droomman is voor mij dus een beetje een mix van twee kanten: het boek heeft alle elementen van een perfecte en hilarische feelgood, maar ik kon niet altijd even goed door het verhaal heen komen. Echter is het, als je eenmaal aan de trilogie bent begonnen, wel ontzettend leuk om na het eerste deel de stoere Lana Montgomery nu de hoofdrol te zien spelen. Droomman is een op en top winters verhaal met liefde, humor, spanning en een kerstlichtjes-crazy eland die je helemaal in kerstsferen brengt. Ik ben erg benieuwd wat het laatste deel van de Moose Springs trilogie van Sarah Morgenthaler gaat brengen!