Leef bij de dag en breng de kostbare tijd door met liefde

Als Lucie plotseling haar man Jake verliest, krijgt haar leven een grote klap te verduren. Dit komt niet alleen door zijn overlijden, maar misschien wel dubbel zo hard door de schokkende ontdekking die ze doet als ze zijn spullen uitzoekt voor het Leger des Heils. Lucie laat alles uit haar handen vallen en vertrekt met de auto naar een camping in Zuid-Frankrijk waar ze vroeger altijd kwam, en waar de enige persoon is die haar kan begrijpen: David. Maar zit hij wel op haar te wachten?

Het knappe aan ‘Meer dan ooit’ van Marina Folkers is dat de achterflap nog niet veel verklapt over de connectie tussen Lucie en David, behalve dat zij als enige bij hem terecht kan, maar hij liever heeft dat ze meteen weer verdwijnt. Toch heb je tijdens het lezen nooit het gevoel dat je iets mist, maar is dit een connectie die meteen klopt. In de Hebban leesclub, waarbij dit boek door een groep lezers tegelijk werd gelezen en besproken, bleek dat eigenlijk geen van de lezers het gek vond dat David niet op Lucie haar komst zat te wachten, terwijl op dat moment in het boek nog niemand wist wat er tussen de twee is gebeurd. Hierin zie je dat de schrijfster niet alles in één keer weggeeft, maar de informatie in het boek juist heel goed doseert, waardoor je verrast kan blijven worden.

In het begin van het boek is de opbouw wel even wennen. Het begin van het verhaal gaat qua tempo namelijk erg snel. Het overlijden van Lucies man en een schokkende ontdekking volgen elkaar in rap tempo op. Daardoor is er minder ruimte over voor Lucie om te rouwen, terwijl juist het eerste hoofdstuk heel mooi begint met Lucie die zijn kleren wil uitzoeken en doneren, maar zich dan toch weer bedenkt. Hierin zie je hoe iedereen op een eigen manier omgaat met het overlijden van een dierbare en dat hoewel je door wilt gaan met leven, dit soms heel moeilijk kan zijn. Ik had hier best nog meer van willen zien dan dit ene hoofdstuk, zodat je rustig in het verhaal kunt komen, sympathie krijgt voor het hoofdpersonage en wat meer de diepte in kunt gaan. Nu neemt Lucie halsoverkop ontslag op haar werk, zet ze haar flat te koop en vertrekt ze van de ene op de andere dag naar Zuid-Frankrijk. Dit voelt hierdoor vrij roekeloos aan, waardoor het voor mij iets langer duurde om me met haar te identificeren omdat ze zulke impulsieve beslissingen nam.

Zodra David in beeld komt in Frankrijk, wordt het tempo wat teruggeschroefd. Dat is een hele fijne ontwikkeling, omdat de eerdergenoemde gebeurtenissen in de eerste drie hoofdstukken plaatsvinden, terwijl dit van mij best iets meer uitgerekt had mogen worden. Het verhaal voelt eenmaal in Frankrijk veel natuurlijker aan, veel rustiger, zodat je een ontspannen gevoel krijgt, alsof je het tegelijk met de personages meemaakt. Davids personage heb ik ook meteen in mijn hart gesloten, omdat zijn karakter lezers laat zien dat zelfs als je iemand niet mag of een situatie verkeerd is afgelopen, je nog steeds een goed mens kunt zijn.

Naast de meeslepende en soms emotionele conversaties tussen de personages, word je in het boek getrokken door de verschillende thema’s die worden uitgewerkt. Liefde en romantiek zijn genoeg aanwezig om heerlijk weg te zwijmelen, maar dat kan ook niet anders met het prachtige uiterlijk van dit boek. Alleen al de cover van het boek gaf mij voor het lezen een warm gevoel van een late zomeravond op de camping. Ook komen er thema’s voorbij als jezelf terugvinden en communicatie. Let vooral op de Franse chanson in het boek: zowel voor Lucie als voor de lezer is dit een boodschap om te koesteren.

‘Meer dan ooit’ is een romantisch en warm boek dat je het gevoel geeft dat je zelf op vakantie bent in Frankrijk, of dat je nu de auto wilt pakken om naar de camping ‘Les Lauriers Roses’ te vertrekken. Marina Folkers heeft een boek geschreven dat vlot wegleest en waarvan je gerust verlangt naar een vervolg over één van de bijrollen die je nu alleen door de (gekleurde) bril van Lucie leert kennen. Een echte feelgoodroman die vol zit met liefde, op ieder moment realistisch blijft en er toch voor zorgt dat je heerlijk weg kunt dromen.