Een echte romcom-vakantie

In Droomvakantie van Sarah Morgenthaler staan twee weken in Alaska niet bovenaan de bucketlist van Zoey Caldwell... het ís haar bucketlist! Na lang sparen en werken in een wegrestaurant kan ze haar droomreis met haar vriendin Lana doorbrengen in een luxe hotel in het bergstadje Moose Springs. Maar daar is meer om lief te hebben dan alleen de prachtige wildernis van Alaska.

Als ze in het stadje aankomt, komt ze namelijk terecht in de Tourist Trap. En hoewel de naam van het eetcafé anders doet vermoeden, zit de eigenaar totaal niet op nog meer toeristen te wachten. Wanneer de knorrige Graham Barnett echter een nerdy toeriste aan een tafeltje een boek ziet lezen in zijn lawaaiige café, wordt het warm in het koude Alaska. Hoewel hij het niet aan zichzelf wil toegeven, is het voor de lezer meteen al duidelijk: Zoey Caldwell is op weg om zijn hart te ontdooien.

Warme én koude gevoelens
Droomvakantie is daarmee overduidelijk een feelgoodroman. Als lezer weet je dat de hoofdpersonages iets voor elkaar voelen en wil je dolgraag ervoor zorgen dat ze dit zelf ook zien! Het principe van tegenpolen die elkaar aantrekken, maakt de relatie tussen Graham en Zoey extra interessant. Zo is Graham een enorme brombeer die, hoewel Zoey er één van is, toch maar blijft klagen over toeristen en zijn zaak regelmatig eerder dichtgooit als het voor hem welletjes geweest is. Zoey daarentegen is een zonnestraaltje dat met het enthousiasme en de verwondering van een kind Moose Springs ontdekt en zelfs als haar reis niet helemaal loopt zoals verwacht, telkens weer probeert vol vertrouwen haar bucketlistwaardige ervaringen op te doen.

Hoewel het ‘opposites attract’-idee deze relatie leuk maakt om te lezen, had dit van mij nog wel wat meer opgebouwd mogen worden. Zo blijven de persoonlijkheden hetzelfde, maar merk je eigenlijk hoe Graham vanaf de eerste keer dat hij Zoey ziet zitten, met haar bril die steeds van haar neus glijdt, zich tot haar aangetrokken voelt. Hetzelfde geldt voor Zoey, die in Graham één en al biceps ziet en voor hem zelfs rendierworstjes probeert. Als lezer had ik het hierbij leuker gevonden als de personages vanwege hun verschillen in eerste instantie met elkaar zouden botsen, maar uiteindelijk voor elkaar zouden opwarmen.

Nu focust het zich vooral op hoe deze relatie zich zal opbouwen en hoever ze bereid zijn te gaan gezien het feit dat Zoey uiteindelijk weer naar huis moet. Uiteraard levert dit ook een lief en vermakelijk plot op, want: geven de twee toe aan hun gevoelens? Wat vinden hun vrienden ervan, gezien Grahams toerist-hatende reputatie? Ook zorgt Zoeys onhandigheid ervoor dat hun ontmoetingen origineel en vermakelijk blijven en helpt Graham haar regelmatig om, ondanks haar kleine budget, toch haar bucketlist-vakantie af te kunnen strepen.

Hoewel de twee meteen aantrekkingskracht hebben, moest ik zelf wel even opwarmen voor Graham. Zo is zijn karakter vrij flirty en noemt hij Zoey naast ‘schoonheid’ heel vaak ‘Zoey-beertje’. Ik weet niet precies welke benaming hiervoor in het origineel wordt gebruikt, maar in de vertaling kon ik er echt niet aan wennen. Ook is Graham regelmatig vrij jaloers, terwijl Zoey niet zijn bezit is. Zoey daarentegen vond ik een heerlijke heldin, juist omdat ze zo herkenbaar is. Ze is nerdy, onhandig en heeft een grote fascinatie en liefde voor de wereld om alle mooie dingen te ontdekken. Ze is daarmee een heel makkelijk personage om je mee te identificeren en waar ik dat met Graham helaas niet kon, maakte Zoey daarbij voor mij veel goed.

Hardop grinniken
Het feit dat Zoey een tikkeltje socially awkward is, maakt dat de situaties waarin ze verzeild raakt Droomvakantie van een absoluut hardop-grinnik-gehalte voorzien. Alleen al de eerste ontmoeting van Zoey met Graham buiten zijn café loopt voor hem niet ongeschonden af... Ook wordt er veel humor verwerkt dankzij de bezienswaardigheden die Zoey wil bezoeken. Denk bijvoorbeeld aan het spotten van walvissen op een boot, dat wegens de heftige golven niet even smakelijk afloopt. De combinatie van liefde en humor maakt van dit boek een echte romantische komedie.

Vooral in het begin van het boek is de humor rijkelijk aanwezig, waarbij het over-the-top-gehalte me een beetje doet denken aan Hot mess van Lucy Vine. Af en toe iets overdreven, maar gedurende het verhaal wordt dit meer gedoseerd. Richting het einde van het boek volgt wat meer drama, wat ik zelf net iets leuker vond, omdat de gevoelens van de personages hierbij heel sterk overkomen. Een bepaalde scène met een quad vond ik daarbij heel goed en spannend beschreven.

Een echte romcom-vakantie
Qua schrijfstijl is Droomvakantie een lekkere read voor op vakantie, of in het geval van de lockdown een welkome ontsnapping voor als je het op reis gaan erg mist. Zo waan je je dankzij de setting echt op droomreis naar Alaska, dankzij de beschrijvingen van de natuur en eland Ulysses die nog een emotioneel tintje aan het verhaal geeft. Hoewel het boek in de hij/zij-vorm is geschreven, focust het verhaal zich de ene keer op Graham en de andere keer weer op Zoey, waardoor je vooral vanuit Zoeys perspectief de verwondering over het prachtige landschap ervaart. Het kan niet anders dan dat je een bezoek aan Alaska na het lezen van dit boek aan je bucketlist toevoegt!

Droomvakantie is een boek met veel humor en romantiek, een debuut dat in elk opzicht een echte romcom is. De grootste brombeer van de stad die verliefd wordt op een meisje met de persoonlijkheid van een zonnestraaltje, maakt het liefdesplot grappig en origineel om te volgen. Waar ik voor het ene personage, restauranteigenaar Graham, zelf nog wat moet opwarmen, ging dat bij het andere personage, de nerdy en vrolijke Zoey, vrij snel. De vlotte, vrolijke schrijfstijl van Sarah Morgenthaler zorgt ervoor dat Droomvakantie je het echte vakantiegevoel geeft en ervoor zorgt dat je in deze gekke tijd toch kunt ontsnappen naar een andere plek. En wat is Alaska prachtig.

Deze recensie is ook verschenen op Edrienne.nl