Daverend einde van een meesterlijke trilogie

De spiegel & het licht van Hilary Mantel. Het daverende slot van de Cromwell trilogie. Wat.Een.Meesterwerk! Dit moet ik wel even laten bezinken... Na Wolf Hall en Het boek Henry bevindt Thomas Cromwell zich op een zeer machtige positie als rechterhand van koning Henry VIII. De tweede vrouw van de koning, Anne Boleyn is zojuist onthoofd na haar vermeende overspel. Cromwell wordt geconfronteerd met steeds meer argwaan, verraad en gekonkel. Toch ziet hij zijn eigen einde niet echt aankomen. Na de dood van koningin Jane, vrouw nummer drie, zorgt de keuze die Cromwell maakt voor echtgenote nummer vier, Anna van Kleef, dat zijn vijanden poot aan de grond krijgen bij Henry. Het einde is onontkoombaar voor Cromwell. Hilary Mantel voert de lezer wederom mee in de dagelijkse beslommeringen en gedachten van Cromwell. Alsof je als een aapje op zijn schouder meekijkt. Weergaloos! Door de tegenwoordige tijd te gebruiken zorgt Mantel er voor dat het een tijdloos boek is geworden. Dit was in de twee eerdere delen ook al het geval maar omdat ze nu meer de nadruk legt op de gedachten en het verleden van Cromwell weet ze sympathie op te wekken voor haar hoofdpersonage. Het is wel aan te raden de twee eerdere delen eerst te lezen, ze vloeien naadloos in elkaar over. Maar als je eenmaal begint te lezen in deze trilogie dan weet je al dat je er niet aan kunt ontkomen alle delen te moeten lezen.