Net iets te onsamenhangend

Ah kijk eens aan! Een boek over burn-outs dat niet pretendeert een zelfhulpboek te zijn.

Ken je dat gevoel, dat je lichaam signalen begint uit te sturen en dat je weigert even stil te staan om te proberen te begrijpen wat dat lijf je eigenlijk wil zeggen? Hoofdpijn? Pak een dafalganneke. Misselijk? Motilium to the rescue. Pijne benen bij het lopen? Even doorbijten, zo meteen voel je dat niet meer… Euhm, guilty as charged ‍.
We gaan almaar door en door tot we soms letterlijk tegen een muur botsen.
Bregje Hofstede verwoordt het heel mooi. Een burn-out heeft niets met leegte te maken. Je bent geen opgebrand vuur. Integendeel. Je zit te vol met vuur. Het is geen lege tank, maar de overvolle mentale ruimte die uiteindelijk tot burn-out leidt.

Ligt het dan aan mijn overvolle tank dat ik soms wat moeite had om tot de kern van dit boekje te komen? Ik vond het dunne boekje niet altijd even toegankelijk. Misschien wilt dat wat zeggen .