Prachtige en doortastende historische fictie

Met Een volmaakte eenheid, haar debuutroman, brengt de Amerikaanse Tammye Huf een schitterende ode aan haar betovergrootouders en aan de liefde. Het boek is gebaseerd op het leven van Suzie en Henry Taylor. In de noot van de vertaler staat vermeld dat Huf vaak schrijnende woorden zoals 'neger' en 'slaaf' gebruikt. Catalien van Paassen heeft de auteur daarin gevolgd.

Om definitief te kunnen ontsnappen aan de heersende hongersnood, ontvlucht Henry O’Toole Ierland in 1848. Hij vaart naar Amerika, zonder vooraf te beseffen dat hij ginds niet echt welkom gaat zijn. Werk vinden is bijna onmogelijk, daarom verandert hij zijn achternaam in het veel minder Iers klinkende 'Taylor'. Uiteindelijk belandt hij in Virginia, waar hij zich op de Jubilee-plantage aanbiedt als smid. Henry maakt daar kennis met Sarah, een zwarte slavin die verkocht is aan de eigenaar van de plantage. De onderlinge aantrekkingskracht tussen Henry en Sarah is zodanig sterk dat ze verliefd worden. Hun relatie is echter taboe; een interraciaal huwelijk is zelfs onzedelijk en illegaal. Andere slaven op Jubilee kwellen Sarah en stoten haar af. Het jonge stel bevindt zich in een onhoudbare situatie en neemt enorme risico’s in de hoop samen gelukkig oud te worden.

'Deze keer zie ik wanneer hij zich opmaakt voor de volgende slag een mahoniekleurige rug, die opengereten is en glimt van het bloed.'

Op een onweerstaanbare wijze dumpt de schrijver haar lezers midden in de erbarmelijke leefwereld van Henry, Sarah en de slaven op de plantage. Vanuit steeds wisselende perspectieven leef je mee met de twee protagonisten. Maple is een slavin die tevens de halfzus is van de echtgenote van Meester Johnson, de eigenaar van de plantage. Maple krijgt ook een eigen en duidelijke stem. Zij is de slechterik die Sarah belaagt. Onbevangen geeft Huf de gebeurtenissen weer, waarbij ze geen enkel thema uit de weg gaat. In een toegankelijke taal vertelt ze openlijk over de toen heersende hongersnood, over brutale verkrachtingen en martelingen. Tevens haalt ze onderwerpen aan zoals identiteit, opoffering en overleven.

'Hij weet niet dat het een vrijheidslied is en dat we het zingen voor de slaaf die is ontkomen, en voor onszelf, achterblijvers, die dromen van het beloofde land.'

Intrigerende feiten, gespreid over een periode van zo’n twee jaar, volgen elkaar bliksemsnel op. Deze staan centraal en verdrijven te vaak, jammer genoeg, de uitdieping van de personages naar de achtergrond. De onkreukbare liefde tussen Sarah en Henry zorgt voor de broodnodige warmte in dit historische verhaal. De korte hoofdstukken en heldere dialogen dwingen je tot verder lezen. Je wilt immers een antwoord op de brandende vraag of deze intense liefde alles en iedereen overwint. Voor het schrijven heeft Huf veel onderzoek gedaan; ze heeft zich verdiept in alles wat ze zo getrouw mogelijk op papier ging zetten. Dit is bovenal een roman met een boodschap van hoop. Pakkend is in elk geval dat mensen in slavernij, ondanks de verschrikking en uitzichtloosheid van hun situatie, toch af en toe nog kunnen genieten van enige vreugde, geluk en hartstocht. Een volmaakte eenheid is een succesvolle mix van een biografie, gebaseerd op waargebeurde feiten, aangevuld met een convenabele dosis fantasie.