Lezersrecensie
Mooie sfeerbeelden in vlot leesbaar en toegankelijk oorlogsverhaal
In "Soldaat van het zuiden" van Bram Baptist sijpelt zijn onderwijsachtergrond mondjesmaat door. Niet alle schoolscenes lijken me passen bij het tijdsbeeld, maar dat doet totaal geen afbreuk aan de leesbaarheid. Het boek leest namelijk als een stoomtrein, eenmaal op gang en je wilt niet meer stoppen. Ik las het dan ook in een adem uit.
Bram Baptist valt meteen met de deur in huis door meteen een mooi sfeerbeeld neer te zetten, hoofdrolspeler Sander als zeer realistisch te introduceren de en de sympathieke onderwijzer Dumont op mysterieuze wijze te laten verdwijnen.
Sander zit in het laatste jaar van de basisschool. Samen met zijn beste vriendin Kitty gaat hij op onderzoek naar de verdwijning van Dumont. Ze merken dat er ineens stoomtreinen over het verlaten spoor langs het dorp rijden en dat het grote bos is afgesloten voor publiek. Als ze op het kantoor van schooldirecteur Vasseur de plattegrond vinden van een enorm bouwproject, diep verscholen in het woud, tekenen ze stiekem de plattegrond na en gaan met gevaar voor eigen leven naar de plek toe.
Daar doen ze een verschrikkelijke ontdekking: het lijkt erop dat de Duitsers de Tweede Wereldoorlog alsnog kunnen winnen. Sander moet de geallieerden waarschuwen, maar hoe? En heeft de verdwijning van meneer Dumont hier iets mee te maken?
De auteur laat je flink nadenken en twijfelen over de medespelers. Zijn ze collaborateur of sympathiseren ze met de geallieerden? De spanning blijft er voortdurend in, doordat de gebeurtenissen elkaar in razend tempo opvolgen. En het blijft spannend tot het laatste moment, doordat je je blijft afvragen of het allemaal goed zal komen.
Wat ik wel jammer van het boek vind, is dat het in Noord-Frankrijk en niet in Zuid-Nederland speelt. Dat zou het iets meer herkenbaar maken. Inhoudelijk vind ik zijn "Soldaat van het noorden" sterker, doordat die in een meer natuurlijke omgeving speelt.
Wat ik wel weer heel erg sterk vind, is de verklarende woordenlijst waarmee het boek opent. En ook het nawoord is van toegevoegde waarde. Ik zou het aanraden voor 10 tot 14 jaar.
Bram Baptist valt meteen met de deur in huis door meteen een mooi sfeerbeeld neer te zetten, hoofdrolspeler Sander als zeer realistisch te introduceren de en de sympathieke onderwijzer Dumont op mysterieuze wijze te laten verdwijnen.
Sander zit in het laatste jaar van de basisschool. Samen met zijn beste vriendin Kitty gaat hij op onderzoek naar de verdwijning van Dumont. Ze merken dat er ineens stoomtreinen over het verlaten spoor langs het dorp rijden en dat het grote bos is afgesloten voor publiek. Als ze op het kantoor van schooldirecteur Vasseur de plattegrond vinden van een enorm bouwproject, diep verscholen in het woud, tekenen ze stiekem de plattegrond na en gaan met gevaar voor eigen leven naar de plek toe.
Daar doen ze een verschrikkelijke ontdekking: het lijkt erop dat de Duitsers de Tweede Wereldoorlog alsnog kunnen winnen. Sander moet de geallieerden waarschuwen, maar hoe? En heeft de verdwijning van meneer Dumont hier iets mee te maken?
De auteur laat je flink nadenken en twijfelen over de medespelers. Zijn ze collaborateur of sympathiseren ze met de geallieerden? De spanning blijft er voortdurend in, doordat de gebeurtenissen elkaar in razend tempo opvolgen. En het blijft spannend tot het laatste moment, doordat je je blijft afvragen of het allemaal goed zal komen.
Wat ik wel jammer van het boek vind, is dat het in Noord-Frankrijk en niet in Zuid-Nederland speelt. Dat zou het iets meer herkenbaar maken. Inhoudelijk vind ik zijn "Soldaat van het noorden" sterker, doordat die in een meer natuurlijke omgeving speelt.
Wat ik wel weer heel erg sterk vind, is de verklarende woordenlijst waarmee het boek opent. En ook het nawoord is van toegevoegde waarde. Ik zou het aanraden voor 10 tot 14 jaar.
1
Reageer op deze recensie
