Toe maar, is dit alles?

Na de Tweede Wereldoorlog keert marinier Philip Bowman terug naar Amerika, waar hij al snel als redacteur aan de slag gaat. In die periode was de uitgeverswereld nog kleinschalig –een tijd van bijeenkomsten in chique appartementen en feestjes die steevast uit de hand liepen. Bowman dompelt zich onder in deze wereld van vluchtige intimiteiten en overwachte veroveringen. Maar er is één verovering die hij vergeefs najaagt: die van de liefde. Eén huwelijk mislukt, een ander vindt nooit plaats en hij raakt in de ban van een vrouw die hem verraadt. (flaptekst)

Uiteindelijk, wanneer Bowman op gezegende leeftijd tot de vaststelling komt dat hij zich misschien maar beter niet meer aan een vrouw moet binden, ontmoet hij Ann …

James Salter brengt in Alles wat is het verhaal van een redacteur die op zijn oude dag zijn leven overschouwt en hierbij vooral inzoomt op de relaties die hij heeft gehad: een mislukt huwelijk, een huwelijk dat nooit plaatsvond, een stukgelopen relatie … Zonder te oordelen over wie schuld treft of wat er foutliep, brengt hij het relaas van deze liefdes. Salter schrijft puur en onversneden, maar de vele uitweidingen over randpersonages maken het de lezer wat lastig. Deze veelheid aan namen en de niet terzake doende anekdotes die eraan vast hangen, zorgen voor ballast die de lezer uit het verhaal haalt. In korte hoofdstukjes laat Salter al deze puzzelstukjes uit zijn (liefdes)leven op de lezer los. Naarmate het einde nadert (en de leeftijd van de schrijver hoger wordt) krijgt het verhaal een nostalgisch timbre. De moeite om door te lezen.