verplichte leeskost

Is dit een Mens is zo’n boek dat je omwille van de inhoud onmogelijk ‘mooi’ kunt noemen. Zelfs ‘pakkend’ of ‘aangrijpend’ zijn een understatement. Het bovenmenselijke leed dat de bewoners van de werk- en vernietgingskampen hebben moeten ondergaan is immers met geen pen te beschrijven. Primo Levi daarentegen, die vanaf 1944 in Auschwitz- Monowitz verbleef, kwijt zich op zodanige wijze van deze –voor hem- noodzakelijke taak dat de onnoemlijke ellende en de onmenselijke marteling voor de lezer voelbaar wordt. Dit boek grijpt je bij je nekvel en met verbijstering lees je hoofdstuk per hoofdstuk hoe alles alleen maar erger wordt.
Over de taal en de inhoud hoeft met geen woord gerept, maar laat de boodschap van Levi duidelijk zijn: “Het is gebeurd en het kan opnieuw gebeuren.” Daarom alleen al is dit boek verplichte lectuur.