Onderhoudende SF leest als een thriller

Dit verhaal gaat over tijdreizen, maar het leest als een thriller. Het is onderhoudend, niet zo heel erg nagelbijtendspannend maar wel boeiend door de maatschappelijke vraagstukken die hier en daar naar voren komen. Daarnaast heeft de schrijver een bepaald gevoel voor humor erin verwerkt, op verschillende lagen, wat de saaie stukken in het leven van de hoofdpersonen toch aangenaam maakt om te lezen, hoewel er wat mij betreft veel geschrapt had mogen worden in de dialoog die hier en daar wat oeverloos is.
Wat de verhaallijn van Falanx in het verhaal deed, snapte ik niet goed, ik had er meer van verwacht, met een betere uitwerking.

Voor mij was de tekst goed lees baar, maar het is wel duidelijk door een Vlaming geschreven wat sommige mensen kan afschrikken. Ook worden moeilijke woorden niet geschuwd (nog los van de technische termen uit de schiencefictionkant van het verhaal). Ik vond het bijvoorbeeld schitterend dat het woord "nol" werd gebruikt, hoe vaak lees je dat nu?

Jammer dat er redactionele slordigheden in de tekst zijn geslopen (o.a. spaties waar die niet horen), maar dat mag de pret verder niet drukken. Het verhaal staat als een huis en is een aanrader voor de liefhebbers van tijdreisverhalen en van lezers die graag meepuzzelen met een verhaal.