Te lang uitgesponnen soap

Vonk wordt verteld door de twee hoofdpersonen. Beiden weten wat er is gebeurd in het verleden en wat er aan de hand is, maar dat wordt angstvallig niet verteld aan de lezer, tot aan het einde.
Hoe het speurwerk van Waanders gaat kom je niet te weten, wat jammer is, want dat had een wat nuchterder noot kunnen opleveren dat het ongeïnspireerde relatiegezeik waar het boek grotendeels uit bestaat. De vraag "wie heeft het gedaan?" wordt pas op het einde beantwoord, maar niet omdat je "mee kon puzzelen ", slechts omdat de auteur de belangrijkste puzzelstukken niet wil laten zien. Je hoopt tot het einde dat er nog iets als een slimme plottwist komt, elegant als een ballet, maar het blijft een lomp geklos.

Het boek leest enorm irritant omdat de auteur voor beide hoofdpersonen dezelfde schrijfstijl gebruikt. Hierdoor weet je vaak niet wie er aan het woord is, en het maakt de personages erg plat. Terwijl het vrij eenvoudig is om de Rus een eigen idioom te geven, een eigen manier van spreken.

Zoals gebruikelijk in een soap ontbreekt er veel qua setting en sfeer, het draait vooral om "levensechte" dialogen en het benoemen van emoties. Emotie uit het verleden vooral, want beide hoofdpersonen blijven onaangedaan door hun ongeluk, en met hen de lezer.

Beslist geen aanrader.