Een beestig en eerlijk avontuur

Raafs mama is dierenarts. Ze houdt er nogal wat principes op na, vooral wat betreft die dieren. Doordat ze steeds mensen tegen zich in het harnas jaagt, verhuist het gezin vaak. Tijdens een van die omzwervingen leert Raaf Fietje kennen. Samen redden ze veertig goudvissen die in champagneglazen de muur van een hoteltoilet verfraaien. Ze vluchten met de gifgroene bus waarin het gezin met hun vele dieren woont. Zo komen ze terecht op de boerderij van Willem. Hij kan hun hulp goed gebruiken, want zijn broer heeft erg dieronvriendelijke plannen met de boerderij. Iets wat deze dierenvrienden niet zomaar laten gebeuren!    

In Operatie red een goudvis bewijst schrijfster Victoria Farkas (1973) dat ze als ex-juf zeer goed weet wat kinderen grappig of spannend vinden. Farkas blijkt van vele markten thuis, want naast haar job als journaliste schrijft ze jeugdboeken voor verschillende leeftijdscategorieën alsook thrillers voor volwassenen.    

Het dierenthema is niet nieuw. Eerder schreef Farkas al enkele boeken over ‘De dierenpolitie’, ook voor 7 tot 9-jarigen. De titel De beestenbus met als ondertitel Operatie red een goudvis doet vermoeden dat ook dit de start van een reeks is.   

Elk hoofdstuk is voorzien van een zwart-wittekening van de hand van Kees De Boer. Hij is al even veelzijdig als de auteur, want hij tekent strips, cartoons, prentenboeken en jeugdboeken. De eenvoudige illustraties in dit boek verduidelijken de inhoud en vormen zo een meerwaarde. De tekening op de kaft, natuurlijk net zo gifgroen als de beestenbus zelf, belooft een spannend verhaal.    

Hoofdstukken met titels als Kapot toilet, De scheet, Geplofte kip … maken de kinderen al bij de inhoudsopgave aan het lachen en dus nieuwsgierig naar het verhaal. Op bladzijde 7 lezen we veelbelovend:    

‘Het was een vredige ochtend en dat had zo kunnen blijven als mevrouw Suyckerbuyck het niet op haar heupen had gekregen. De eerste twee minuten was er niets aan de hand. Toen begonnen de heupen van Bea.’    

En dan volgt een heerlijk humoristische omschrijving van het lichtjes sociaal onaangepaste gedrag van Raafs moeder. Meteen één van de grappigste fragmenten uit het hele boek, waardoor je de rest van het verhaal een beetje op je honger blijft zitten naar meer van dit soort herkenbare taferelen. Dat neemt niet weg dat de gebeurtenissen elkaar snel opvolgen in vrij korte hoofdstukken waardoor er voldoende actie is en de leeshonger wel gevoed blijft.    

Het thema dierenbescherming is duidelijk aanwezig. Minder opvallend voor de meeste kinderen maar toch mooi verweven in dit verhaal is de boodschap dat het loont en erg moedig is om voor je principes op te komen. Mooi verwoord op bladzijde 174:    

‘Het is dapper om iemand de waarheid te zeggen. Heel dapper.’