Lezersrecensie
Veelbelovende start maakt verwachting niet waar
Drift is de tweede roman van Bregje Hofstede, een Nederlandse journaliste. Evenals haar debuutroman sleepte Drift een nominatie voor een Libris Literatuurprijs in de wacht.
Een jonge vrouw verlaat na een relatie van 10 jaar haar man Luc. Ze neemt enkel haar dagboeken en notities mee die ze in de loop der jaren heeft verzameld. Gedurende 40 dagen trekt ze zich terug en via het herlezen van haar schrijfsels probeert ze inzicht te krijgen en erachter te komen of de relatie nog te redden valt. Het verhaal van haar relatie wordt verteld en steeds afgewisseld met fragmenten uit debuutroman ‘De welp’ die het hoofdpersonage schreef en de dagboekfragmenten.
Het hoofdpersonage heeft dezelfde naam als de auteur. Hierdoor ontstaat de indruk dat men een autobiografie aan het lezen is. Zelf noemt Hofstede het in een interview met Trouw autofictie maar ze benoemt ook dat ze haar eigen relatiebreuk van zich af moest schrijven. Lezers weten dus niet wat fictie is en wat niet. Daardoor stelt de auteur zichzelf kwetsbaar op en dat is bewonderenswaardig maar zorgt geregeld voor een gevoel van plaatsvervangende schaamte. Je voelt je een voyeur en komt dingen te weten die je niet wil weten. Wellicht zijn dit de fictieve stukken maar dat is op geen enkele manier duidelijk.
Hofstede imponeert al bij aanvang met poëtische taal en bewijst zo haar schrijftalent. Ze beschrijft hoe ze zich voelt heel raak en herkenbaar. Het boek is ingedeeld in drie delen waarvan het eerste een genot is om te lezen. Het taalgebruik is origineel en wekt bewondering op.
Gaandeweg verdwijnt dat gevoel maar het is moeilijk te verklaren hoe dit komt. De empathie voor het personage Bregje verdwijnt. Er zit weinig actie in het verhaal, het geheel blijft vlak en het einde voelt onaf. Na lezing blijft dat gevoel van onbehagen nog nazinderen.
Dit boek geeft de indruk dat het schrijven ervan een noodzaak was voor de auteur. Een zoveelste zelfhulpboek voor de schrijver in kwestie waar je als lezer niet altijd een boodschap aan hebt. De veelbelovende start maakt de verwachting niet waar. Het schrijftalent van Hofstede doet wel uitkijken naar volgende, geheel fictieve romans van haar hand.
Een jonge vrouw verlaat na een relatie van 10 jaar haar man Luc. Ze neemt enkel haar dagboeken en notities mee die ze in de loop der jaren heeft verzameld. Gedurende 40 dagen trekt ze zich terug en via het herlezen van haar schrijfsels probeert ze inzicht te krijgen en erachter te komen of de relatie nog te redden valt. Het verhaal van haar relatie wordt verteld en steeds afgewisseld met fragmenten uit debuutroman ‘De welp’ die het hoofdpersonage schreef en de dagboekfragmenten.
Het hoofdpersonage heeft dezelfde naam als de auteur. Hierdoor ontstaat de indruk dat men een autobiografie aan het lezen is. Zelf noemt Hofstede het in een interview met Trouw autofictie maar ze benoemt ook dat ze haar eigen relatiebreuk van zich af moest schrijven. Lezers weten dus niet wat fictie is en wat niet. Daardoor stelt de auteur zichzelf kwetsbaar op en dat is bewonderenswaardig maar zorgt geregeld voor een gevoel van plaatsvervangende schaamte. Je voelt je een voyeur en komt dingen te weten die je niet wil weten. Wellicht zijn dit de fictieve stukken maar dat is op geen enkele manier duidelijk.
Hofstede imponeert al bij aanvang met poëtische taal en bewijst zo haar schrijftalent. Ze beschrijft hoe ze zich voelt heel raak en herkenbaar. Het boek is ingedeeld in drie delen waarvan het eerste een genot is om te lezen. Het taalgebruik is origineel en wekt bewondering op.
Gaandeweg verdwijnt dat gevoel maar het is moeilijk te verklaren hoe dit komt. De empathie voor het personage Bregje verdwijnt. Er zit weinig actie in het verhaal, het geheel blijft vlak en het einde voelt onaf. Na lezing blijft dat gevoel van onbehagen nog nazinderen.
Dit boek geeft de indruk dat het schrijven ervan een noodzaak was voor de auteur. Een zoveelste zelfhulpboek voor de schrijver in kwestie waar je als lezer niet altijd een boodschap aan hebt. De veelbelovende start maakt de verwachting niet waar. Het schrijftalent van Hofstede doet wel uitkijken naar volgende, geheel fictieve romans van haar hand.
3
3
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Joke D.
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
