Vastgelopen in teveel ideeën?

Joe Thorne, inmiddels 40, was teruggelokt door een bericht van een onbekende: het gebeurt opnieuw! Wat gebeurt opnieuw? 25 jaar geleden was Annie, het zusje van Joe, verdwenen en na een paar dagen weer teruggekomen. Maar ze was veranderd. Wat was er gebeurd? Nu heeft er een mysterieuze dubbele (zelf)moord plaatsgevonden in Arnhill. Julia, een voormalig lerares op Arnhill Academy, heeft eerst haar zoon vermoord en daarna zelfmoord gepleegd. Op de muur in een kamer stond geschreven ‘Niet Mijn Zoon’. Was de zoon van Julia, de lerares, ook verdwenen en totaal veranderd weer teruggekomen?
Joe neemt een baan aan als leraar op diezelfde Arnhill Academy en wordt al snel geconfronteerd met het verleden. Onder andere met Stephen Hurst. Hurst en hij waren 25 jaar geleden allebei betrokken bij gebeurtenissen in en rond de mijn. Welke rol heeft Stephen destijds gespeeld? Wat was zijn aandeel bij de verdwijning van Annie? Hurst is inmiddels een notabele en neemt het niet nauw met regels en afspraken en misbruikt zijn macht. Iets wat hij als vijftienjarige ook al deed.
Daarnaast heeft Joe een gokschuld en schuldeisers zitten hem achterna.
Tudor zet, behalve bovenstaande, verschillende verhaallijnen uit waarvan je je als lezer afvraagt hoe die allemaal bevredigend kunnen worden uitgewerkt. Dat gebeurt dus niet. Ze voert veel personages op die allemaal een rol moeten spelen in die verhaallijnen, maar vlecht dit erg gekunsteld en niet erg geloofwaardig in elkaar. Alsof Tudor heerlijke plannen had met de ideeën die ze op papier zette en erop vertrouwde dat ze die aanvaardbaar zou kunnen uitwerken en toen hopeloos vastliep en maar iets anders moest bedenken. Ondertussen is het boek onderhoudend genoeg om je te verheugen er in verder te lezen. Het is alleen jammer dat de plotwendingen ongeloofwaardig zijn en het slot gezocht.
Ik had uitgekeken naar een tweede boek van Tudor, nadat ik erg genoten had van De Krijtman, maar de opvolger valt een beetje tegen.
De verteller, Louis van Beek, krijgt echter wel vijf *****. Hij leest het verhaal vlekkeloos en met de juiste toon voor. Een genot om naar te luisteren.