Lezersrecensie
Op naar Terschelling met Suzanne Vermeer
Ben je op zoek naar een boek dat je even meesleept naar een van onze Waddeneilanden en heerlijk kort maar krachtig is? Dan is 'Festival' van Suzanne Vermeer precies wat je zoekt.
Deze nieuwste zomerthriller gaat over Liesbeth, die een beetje in een dip zit. Ze heeft kort geleden besloten haar langdurige relatie met Freek te verbreken en zoekt naar een nieuwe uitlaatklep in haar leven. Dat komt goed uit, want ze wordt gevraagd om naar Terschelling af te reizen om een boek te schrijven over het jaarlijkse festival Duinroos. Gelukkig staat ze er niet alleen voor: haar beste vriendin Wendy gaat mee voor de nodige support.
Op het eiland verwacht Liesbeth dat de dorpsbewoners haar met open armen ontvangen, maar de realiteit blijkt minder rooskleurig. Niemand wil ook maar iets kwijt over het festival. Zelfs de knappe boswachter Jasper niet. Liesbeth laat zich echter niet zomaar uit het veld slaan en probeert met de schaarse informatie toch een verhaal te schrijven. Maar of ze daar goed aan doet, is de vraag. Ze zou zomaar haar eigen leven op het spel kunnen zetten.
'Festival' - Suzanne Vermeer
Je hebt van die auteurs waarbij je bij het verschijnen van hun nieuwste boek eigenlijk niet eens de achterkant hoeft te lezen. Je weet immers toch wel dat je het boek een kans gaat geven. Dat heb ik met Suzanne Vermeer. Ieder boek weer weet ze me met haar toegankelijke schrijfstijl mee te slepen naar welke locatie dan ook, verrast ze me met een spannend plot en laat ze me kennismaken met interessante karakters. Dat geldt dus opnieuw voor 'Festival', een nieuw en vooral kort verhaal dat mij het gevoel gaf alsof ik zelf op Duinroos aanwezig was.
Ik zag de artiesten voor mij, voelde me af en toe (net als Liesbeth zelf) benauwd door al die groepen en raakte natuurlijk geboeid door weer een heel nieuw mysterie. Want waarom wil namelijk niemand praten over dit festival? En waarom ontvangt Liesbeth uit het niets dreigende appjes dat ze ermee moet kappen? Je voelt door deze vraagstukken en de spannende proloog gelijk dat er iets niet klopt. Maar wat precies? En vooral: wie kunnen we tijdens het lezen vertrouwen en wie niet?
Hoofdpersonage Liesbeth
Dat antwoord ga ik je niet geven. Wat ik echter wel een klein beetje jammer vond, is de goedgelovigheid van Liesbeth. Ik houd ervan - en dan vooral in dit soort spannende boeken - als je echt een band kan vormen met het hoofdpersonage, maar in dit geval was daar net geen sprake van. Liesbeth is namelijk wel net zo ijverig als ik (en dan helemaal in haar zoektocht naar de waarheid), maar soms ook wel erg naïef. Zo denkt ze op de eerste dag gedrogeerd te worden door een van de karakters, om vervolgens helemaal in hem op te gaan en al snel van verliefdheid te spreken.
Daarnaast heeft deze persoon ook nog eens gedurende het verhaal onverwachte woedeuitbarstingen en verdwijnt als het hem even niet zint. Is dat nu een basis voor een relatie? Terwijl dit voor de romantische noot had moeten zorgen, wilde ik juist naar het boek schreeuwen om hem niet zomaar te vertrouwen en uit te kijken. Of die boodschap terecht was en of Liesbeth er naar geluisterd heeft? Dat laat ik de lezer graag zelf ontdekken.
Positieve punten
Wat ik echter wel kan zeggen, is dat ik absoluut geen spijt heb van het lezen van dit boek. In dit slechts 189 pagina's tellende verhaal is er eigenlijk weinig ruimte om echt de diepte in te gaan, maar toch weet Suzanne Vermeer genoeg mysterie op te bouwen om de lezer in de ban te laten raken. Wel vind ik (net als laatst bij 'Nachtvlucht') dat ze in het vervolgens ergens halverwege echt wel iets mag verklappen om het niet eindeloos te rekken. Maar verder ben ik eigenlijk behoorlijk tevreden over dit boek.
Ook jij als lezer wil op een gegeven moment gewoon weten door wie Liesbeth nu wordt lastiggevallen, wat de spannende proloog te betekenen had en vooral wat er nu werkelijk is gebeurd.
Conclusie
Ben je fan van de boeken van Suzanne Vermeer en twijfel je nog of je 'Festival' een kans wil geven? Dan kan ik bij deze die twijfel wegnemen. Deze thriller is namelijk een typische Suzanne Vermeer: vlot geschreven, sfeervol en met genoeg spanning om je van de eerste tot de laatste pagina geboeid te houden. Het is door de lengte misschien geen verhaal waarin je diep in de karakters duikt, maar wel echt een lekker wegleesboek dat je in een of twee avonden uit hebt.
Perfect dus voor op vakantie, een weekendje weg of gewoon voor wie wil ontsnappen naar Terschelling en zich wil verliezen in een interessant mysterie dat langzaam wordt ontrafeld. Dat komt met dit boek helemaal goed!
Deze nieuwste zomerthriller gaat over Liesbeth, die een beetje in een dip zit. Ze heeft kort geleden besloten haar langdurige relatie met Freek te verbreken en zoekt naar een nieuwe uitlaatklep in haar leven. Dat komt goed uit, want ze wordt gevraagd om naar Terschelling af te reizen om een boek te schrijven over het jaarlijkse festival Duinroos. Gelukkig staat ze er niet alleen voor: haar beste vriendin Wendy gaat mee voor de nodige support.
Op het eiland verwacht Liesbeth dat de dorpsbewoners haar met open armen ontvangen, maar de realiteit blijkt minder rooskleurig. Niemand wil ook maar iets kwijt over het festival. Zelfs de knappe boswachter Jasper niet. Liesbeth laat zich echter niet zomaar uit het veld slaan en probeert met de schaarse informatie toch een verhaal te schrijven. Maar of ze daar goed aan doet, is de vraag. Ze zou zomaar haar eigen leven op het spel kunnen zetten.
'Festival' - Suzanne Vermeer
Je hebt van die auteurs waarbij je bij het verschijnen van hun nieuwste boek eigenlijk niet eens de achterkant hoeft te lezen. Je weet immers toch wel dat je het boek een kans gaat geven. Dat heb ik met Suzanne Vermeer. Ieder boek weer weet ze me met haar toegankelijke schrijfstijl mee te slepen naar welke locatie dan ook, verrast ze me met een spannend plot en laat ze me kennismaken met interessante karakters. Dat geldt dus opnieuw voor 'Festival', een nieuw en vooral kort verhaal dat mij het gevoel gaf alsof ik zelf op Duinroos aanwezig was.
Ik zag de artiesten voor mij, voelde me af en toe (net als Liesbeth zelf) benauwd door al die groepen en raakte natuurlijk geboeid door weer een heel nieuw mysterie. Want waarom wil namelijk niemand praten over dit festival? En waarom ontvangt Liesbeth uit het niets dreigende appjes dat ze ermee moet kappen? Je voelt door deze vraagstukken en de spannende proloog gelijk dat er iets niet klopt. Maar wat precies? En vooral: wie kunnen we tijdens het lezen vertrouwen en wie niet?
Hoofdpersonage Liesbeth
Dat antwoord ga ik je niet geven. Wat ik echter wel een klein beetje jammer vond, is de goedgelovigheid van Liesbeth. Ik houd ervan - en dan vooral in dit soort spannende boeken - als je echt een band kan vormen met het hoofdpersonage, maar in dit geval was daar net geen sprake van. Liesbeth is namelijk wel net zo ijverig als ik (en dan helemaal in haar zoektocht naar de waarheid), maar soms ook wel erg naïef. Zo denkt ze op de eerste dag gedrogeerd te worden door een van de karakters, om vervolgens helemaal in hem op te gaan en al snel van verliefdheid te spreken.
Daarnaast heeft deze persoon ook nog eens gedurende het verhaal onverwachte woedeuitbarstingen en verdwijnt als het hem even niet zint. Is dat nu een basis voor een relatie? Terwijl dit voor de romantische noot had moeten zorgen, wilde ik juist naar het boek schreeuwen om hem niet zomaar te vertrouwen en uit te kijken. Of die boodschap terecht was en of Liesbeth er naar geluisterd heeft? Dat laat ik de lezer graag zelf ontdekken.
Positieve punten
Wat ik echter wel kan zeggen, is dat ik absoluut geen spijt heb van het lezen van dit boek. In dit slechts 189 pagina's tellende verhaal is er eigenlijk weinig ruimte om echt de diepte in te gaan, maar toch weet Suzanne Vermeer genoeg mysterie op te bouwen om de lezer in de ban te laten raken. Wel vind ik (net als laatst bij 'Nachtvlucht') dat ze in het vervolgens ergens halverwege echt wel iets mag verklappen om het niet eindeloos te rekken. Maar verder ben ik eigenlijk behoorlijk tevreden over dit boek.
Ook jij als lezer wil op een gegeven moment gewoon weten door wie Liesbeth nu wordt lastiggevallen, wat de spannende proloog te betekenen had en vooral wat er nu werkelijk is gebeurd.
Conclusie
Ben je fan van de boeken van Suzanne Vermeer en twijfel je nog of je 'Festival' een kans wil geven? Dan kan ik bij deze die twijfel wegnemen. Deze thriller is namelijk een typische Suzanne Vermeer: vlot geschreven, sfeervol en met genoeg spanning om je van de eerste tot de laatste pagina geboeid te houden. Het is door de lengte misschien geen verhaal waarin je diep in de karakters duikt, maar wel echt een lekker wegleesboek dat je in een of twee avonden uit hebt.
Perfect dus voor op vakantie, een weekendje weg of gewoon voor wie wil ontsnappen naar Terschelling en zich wil verliezen in een interessant mysterie dat langzaam wordt ontrafeld. Dat komt met dit boek helemaal goed!
1
Reageer op deze recensie
