Griekse zoektocht

Zomer, zon en… een mysterie dat generaties overstijgt. Ben je daar naar op zoek? Dan is 'Nachtvlucht' van Suzanne Vermeer misschien wel precies het boek dat je zoekt.

In 'Nachtvlucht' van Suzanne Vermeer maken we kennis met Stella. Na het overlijden van haar opa, de man die haar heeft opgevoed, ontvangt ze zijn opmerkelijke laatste wens: hij wil dat zij zijn as uitstrooit op zijn geboortegrond op Kreta. Niet heel gek, zou je denken. Maar dat is het wel. Haar opa repte namelijk tijdens zijn leven met geen woord over zijn jeugd in Griekenland en werd zelfs boos toen Stella als jongvolwassene een vakantie naar Chersonissos boekte. En dan is er nog een strikte eis: ze mag geen contact zoeken met eventueel nog levende familieleden.

Ondanks haar twijfels besluit Stella, samen met haar man Fabian en hun twee kinderen, toch naar het Griekse eiland af te reizen. Maar de vraag is of dat wel zo verstandig is. Vanaf het moment dat ze aankomen, voelen ze zich namelijk allesbehalve welkom. En dat is niet zonder reden...

'Nachtvlucht' van Suzanne Vermeer

Ik kan nu nog veel meer schrijven over de inhoud van dit boek, maar dat zou voor alle onwetende lezers zonde zijn. Wat ik wél kan vertellen, is hoe ik dit boek heb ervaren. En mijn mening is nogal tweeledig. Aan de ene kant vond ik 'Nachtvlucht' een heerlijk meeslepend boek dat perfect is om te lezen aan de rand van het zwembad of op het strand.

Sterker nog: ik las het op Rhodos, maar dankzij Vermeers beeldende schrijfstijl waande ik mij geregeld op Kreta, waar Stella en haar gezin in een wereld vol geheimen belanden. Van die typische Griekse gastvrijheid is hierin weinig te merken; de bevolking lijkt haar aanwezigheid maar moeilijk te verdragen. Mensen sluiten bij haar aankomst ineens alle ramen en deuren, jagen haar weg of proberen haar te ontwijken. Maar waarom? Je wil - overigens net als Stella zelf - gaandeweg zó graag weten wat hierachter zit. Wat heeft haar opa in vredesnaam gedaan dat decennia later nog steeds zoveel losmaakt?

Geduld is een schone zaak...

Het antwoord op die laatste vraag ga ik je niet geven, maar geloof mij: mijn radaren sloegen op hol. Maar je hebt uitrekken en… uitrekken. Suzanne Vermeer laat de lezer behoorlijk lang wachten voor ze ook maar een tipje van de sluier oplicht. Op zich geen probleem (zeker niet als je het boek toch in een paar dagen uit hebt), maar het mysterie had van mij wel iets gelijkmatiger opgebouwd mogen worden.

Uiteindelijk heb ik dit boek dan ook drie sterren gegeven. Die zijn dus vooral voor het interessante mysterie, de uitgebreide karakter- en omgevingsbeschrijvingen en het totale zomerse gevoel dat dit boek mij heeft gegeven. Zou je mij echter vragen of dit het beste boek is dat ik ooit heb gelezen van deze auteur? Dan is het antwoord 'nee'.

Show vs. tell.

Suzanne Vermeer had in dit boek iets meer gebruik mogen maken van 'show' in plaats van 'tell'. Werkelijk elke stap die Stella en haar gezin zetten, werd uitgeschreven. Daardoor kabbelde het verhaal in het begin wat voort. Ook de onderlinge verhoudingen tussen Stella en Fabian voelden soms frustrerend. En eerlijk is eerlijk: de 'hoofdverdachte' had ik al vrij snel door en ook weet ik niet of alle details nu wel echt kloppen.

Maar ik ben nog lang niet klaar met deze auteur (en nee, dat is geen dreigement, ik bedoel natuurlijk met haar boeken): 'Spoorloos' staat bijvoorbeeld nog klaar.

Conclusie

Alles bij elkaar is 'Nachtvlucht' alsnog een prima boek. Ik zou je 'm namelijk wel aanraden als je op zoek bent naar een boek dat zich afspeelt op Kreta, veel sfeervolle beschrijvingen bevat en als je zin hebt in een fijn mysterie. Maar is dit haar beste boek? Nee, voor mij niet. Het tempo had iets strakker gemogen en de uitwerking van bepaalde personages iets genuanceerder.