Niet voor tere zieltjes!

Lily heeft een verschrikkelijke jeugd doorgemaakt. Op haar 12de sterven haar ouders in een woningbrand en belandt ze in het ene na het andere pleeggezin, waar zaken gebeuren die haar de hele mensheid doen haten.

Op haar 24e woont ze in Londen waar een koelbloedige seriemoordenaar aan het werk is. Lily heeft ondertussen last van black-outs die uren tot dagen kunnen duren waarna ze gedesoriënteerd wakker wordt in haar appartement.

Heeft het ene met het andere te maken?

Dit is geen boek voor mensen die hun hoofd wegdraaien voor gedetailleerde en bloederige beschrijvingen van moordpartijen, of voor lezers die niet willen dat hoofdpersonages ruwe en zware taal gebruiken. Ik dacht van mezelf dat ik wel wat kon verdragen qua vloeken, bloed en rondvliegende lichaamsdelen, maar ik moest toch ook regelmatig het boek wegleggen om even te slikken vooraleer ik verder kon lezen.

Waarom dan wel dit boek lezen?
Omdat het een steengoed geschreven thriller is natuurlijk! Jerrad Hoff bewijst hiermee dat hij echt van alle markten thuis is (ik las vorig jaar Rose, een verhaal over een Franse verzetsstrijdster is WOII, een heel ander genre maar evenzeer een pareltje).
Het boek brengt een gelaagdheid die ik niet vaak eerder las, ook zijn de personages prachtig uitgewerkt. En dan zwijg ik nog over de volledig onverwachte plottwist.

Graag gelezen!