gehoorzaamheid of liefde?

Ik mocht dit boek lezen dankzij het OERgezellig Boekenlab, waarbij boeken rondreizen van lezer naar lezer. In ruil voor een recensie krijg je een boek gratis opgestuurd. Na het lezen schrijf je er iets leuks in voor de auteur en stuur je het boek op jouw kosten naar de volgende lezer. Na een jaar komt het boek weer terug bij de auteur.
Tot onze wegen scheiden is een heerlijke feelgood, hoewel zware onderwerpen niet geschuwd worden. De eenentwintigjarige Ada woont al haar hele leven in het strenggelovige dorpje Breesden. Samen met haar oudere zus Margot woont ze bij haar ouders. Het geloof speelt een zeer belangrijke rol bij Ada thuis. Maar meer nog wat God, en vooral de buurt, vindt van wat iemand doet. Reputatie is heel belangrijk en je moet proberen zo voorbeeldig mogelijk te leven. Voor mij klonk het echt als een gevangenis, waar het hooghouden van je goede naam belangrijker lijkt dan de liefde voor je dierbaren. Hoewel er, op hun manier, ook echt wel sprake is van liefde.
Heel anders is de situatie waar de Griekse Belen in zit. Hij heeft een uitbundige, liefdevolle familie, die hem soms tot wanhoop drijft. Vanaf het moment dat Ada in het restaurant van Belens familie gaat werken, trekt ze steeds meer naar hem toe.
Krampachtig probeert Ada die twee werelden gescheiden te houden, want ze weet heel goed dat haar ouders het afkeuren dat ze in een werelds restaurant werkt. De tijd die ze met Belen kan doorbrengen is ook maar tijdelijk, want Ada heeft belooft om met Robert te trouwen en vanaf dan zal ze de plichtsgetrouwe echtgenote moeten zijn.
Als lezer volg je de worsteling van Ada om haar twee levens gescheiden te houden. Kiest ze voor Belen en is ze daarmee haar ouders ongehoorzaam? Dat zou de reputatie van haar ouders en haar verloofde ernstig schaden. Of kiest ze ervoor om de plichtsgetrouwe echtgenote te zijn? En hoe zit het met haar eigen gevoelens? En die van Belen? Kan ze misschien met Robert gelukkig worden? Is het niet beter dat ze Belen nooit meer ziet, met zijn wereldse verleidingen?
De beklemmende sfeer in de thuissituatie van Ada wordt goed weergegeven. De toevoeging van enkele citaten uit de Bijbel had dat nog kunnen versterken. Wel vind ik het af en toe erg zwaarmoedig en streng, bijna tot aan het stereotype aan toe. In het begin dacht ik dat dit boek ook geschikt zou zijn voor lezers uit de meer behoudende kring, maar een aantal scenes later in het boek zullen deze groep wellicht kunnen afschrikken. Hoewel het boek, ook voor hen, zeker een paar belangrijke boodschappen heeft.