Young adult

Wat jij wil is het debuutroman van Jolanda Rossieau. Deze oma van een tweeling riep op een gegeven moment naar haar collega toe dat ze een boek zou schrijven en dat heeft ze dan ook gedaan.

De tweeling Jacky en Joyce worden 21 en vieren dat groots. Als erfgenamen van een bekende en steenrijke Belgisch textielfamilie zijn ze luxe gewend, maar zijn ze door pa en ma en bomma ook met de beide voeten op de grond gezet. Dit in tegenstelling tot grote broer Jim, die op grote voet leeft, constant dronken op zakenreis is en het niet zo nauw neemt met de huwelijkse trouw. Desiree, zijn vrouw, vindt dat een luxe leven voor haar en haar kinderen genoeg compensatie is.

Jacky en Joyce zijn een eeneiige tweeling, maar verschillen ook erg. Joyce is een fashionista, een echte rolmodel voor het bedrijf. Jacky is een tomboy die van wijde flodderkleding en platte schoenen houdt. Het is niet duidelijk waar ze een interesse in heeft, maar in ieder geval niet in het familiebedrijf. Zij is de enige die niet werkt. Op het feest krijgt Jacky een onheilspellend gevoel, alsof er iets echt niet pluis is. Wie zijn die vreemde fotograaf en chauffeur?

Al gauw na het feest vergeet ze dit gevoel en gaat ze argeloos haar gang. Ze vergeet voorzichtig te zijn en haar intuïtie te volgen. Dan wordt ze ontvoerd. Ze wordt in een bus geduwd door twee mannen en ze rijden weg. Na verloop van tijd komen ze bij een schuilplaats aan. Omdat Jacky als rijke telg regelmatig een anti-kidnapcursus heeft gehad, probeert ze kalm te blijven en te observeren. Haar ontvoerders hebben een getinte huid, spreken onderling een vreemde taal en de een spreekt gebrekkig Nederlands en Engels tegen haar. Verder heeft hij verrassend groene ogen. Deze ontvoerder is aardig, van de ander krijgt ze koude rillingen. Door observatie vermoedt ze dat ze in Frankrijk wordt vastgehouden. Tijdens haar ontvoering ontwikkelt zij met de ‘aardige’ ontvoerder, die zij Zen doopt, een vaste routine om de dag door te komen. Niet dat ik (gelukkig) ervaring heb met ontvoeringen, maar m.i. klopte de ontvoeringstijd niet met de hoogte van het losgeld. Dat deed mij vermoeden dat de ontvoering een boodschap was. Maar voor wie? En waarom? En wat was de boodschap?

Jacky wordt vrijgelaten in ruil voor het losgeld en probeert haar leven weer op te pakken. Ze is ondanks alles toch getraumatiseerd en gaat in gesprek met een deskundige. Ze is schrikachtig en als afleiding gaat ze met Joyce en Jim mee naar India, waar de twee zaken gaan doen. Jacky komt al heel gauw een ober tegen die toevallig ook Nederlands spreekt, omdat zijn oma van moederskant een Nederlandse was. Jacky en Milan brengen veel tijd met elkaar door, net als Joyce en een vriend van Milan, Jafar. Op een gegeven moment wordt het verhaal niet meer geloofwaardig voor mij. Jacky blijft aan Zen denken en lijdt vast en zeker aan het Stockholmsyndroom, want ze denkt dat ze verliefd is op de man die haar familie zo in onzekerheid over haar lot heeft gehouden. Door omstandigheden komt ze er achter wat Zen heeft gemotiveerd om haar te ontvoeren.

Terug in België blijft ze aan hem denken en op dit moment merk je haar 21 jaren duidelijk aan haar. Waar Joyce een slimme zakenvrouw is, is Jackie een puberale bakvis. Eindelijk krijgt ze interesse in het familiebedrijf en gaat met haar moeder samenwerken. Dan hoort ze van Zen. Dingen zijn niet zoals ze zijn. Jacky gaat op onderzoek uit en komt achter schandalige geheimen en praktijken.

Jacky ontwikkelt zich weinig in het verhaal. Haar liefde voor de ontvoerder Zen lijkt totaal uit de lucht gegrepen. 'Wat doe je als je hevig verliefd wordt op een man die jouw familie doodsangsten heeft bezorgd?’ pag. 7. Het boek leest wel erg vlot weg. Te vlot zelfs door de korte zinnen en makkelijke taalgebruik. Ik zou het verhaal geen roman willen typeren, maar als Young Adult promoten. Rossieau heeft een goede basisverhaal, maar dit had veel beter uitgewerkt kunnen worden, een gemiste kans vind ik. Wat mij persoonlijk erg irriteerde, was steeds weer de nadruk op de titel in het verhaal. Dat was niet nodig geweest. Een goed verhaal maakt de titel duidelijk. De cover vind ik wel mooi, met een oprijlaan naar een landgoed toe, katoenplantjes en een spijkerbroek als kledingstuk. Helaas geeft de cover wel te veel weg van het verhaal. Jammer, een goede lezer bestudeert de cover en haalt daar aanwijzingen uit voor het verhaal. Een voorzichtige 1½ van de 5 sterren voor het verhaal.

Liliën
Perfecte Buren