Lezersrecensie
Is Daantje papa te slim af?
Daantje Dodo wil een hond ( maar papa niet) is een ( voorlees-)boek van Bas Birker met illustraties van Puck Koper. Ik mocht dit boek lezen en jureren voor de Juno Kinderboekenprijs 2024.
Het verhaal is geschreven vanuit Daantje. Het gegeven van een huisdier willen hebben is vast heel herkenbaar voor kinderen. Op een grappige manier is dit uitgewerkt in het verhaal van Daantje. Er zijn al een aantal dieren aanwezig, maar Daantje wil graag een dier waar hij mee kan spelen. Papa wil dat echter niet, die ziet de bui al hangen. Uiteindelijk zal hij er weer voor op moeten draaien. Daantje bedenkt een sluw plannetje om vader toch over te halen.
“Papa is geen dierenvriend maar wel een mamavriend. Dus als mama een hondje wil kan papa dat niet weigeren.”
Met slimme plannetjes en kleine geheimpjes probeert Daantje het steeds weer voor elkaar te krijgen dat hij zijn zin krijgt.
“Als je maar lang genoeg zeurt, zeggen alle papa’s ja.”
De verschillende belevenissen zullen zeker herkenbaar zijn voor de doelgroep. Het boek is voorzien van grappige, kleurrijke illustraties. De meeste paginagroot. Het is daardoor prima als voorleesboek te gebruiken. Toch is het niet alleen als zodanig bedoeld. De korte hoofdstukken en teksten zonder al te moeilijke woorden zorgen ervoor dat beginnende lezers het goed zelfstandig kunnen lezen. Voor hen zullen de woorden Dodo, Didi, Dada en Kaka wel wat kinderachtig aandoen, maar het verhaal spreekt ook hen zeker aan.
Daantje is een heerlijk lief en bijdehand jochie, die regelmatig met zijn uitspraken en acties een glimlach op je gezicht tovert.
“De hele familie eet wentelteefjes. Dat zijn harde boterhammen die gesopt zijn in ei. Volgens papa en mama is dat reuze lekker. Volgens Daantje Dodo proberen ze gewoon het oude brood op te maken.”
Het verhaal is geschreven vanuit Daantje. Het gegeven van een huisdier willen hebben is vast heel herkenbaar voor kinderen. Op een grappige manier is dit uitgewerkt in het verhaal van Daantje. Er zijn al een aantal dieren aanwezig, maar Daantje wil graag een dier waar hij mee kan spelen. Papa wil dat echter niet, die ziet de bui al hangen. Uiteindelijk zal hij er weer voor op moeten draaien. Daantje bedenkt een sluw plannetje om vader toch over te halen.
“Papa is geen dierenvriend maar wel een mamavriend. Dus als mama een hondje wil kan papa dat niet weigeren.”
Met slimme plannetjes en kleine geheimpjes probeert Daantje het steeds weer voor elkaar te krijgen dat hij zijn zin krijgt.
“Als je maar lang genoeg zeurt, zeggen alle papa’s ja.”
De verschillende belevenissen zullen zeker herkenbaar zijn voor de doelgroep. Het boek is voorzien van grappige, kleurrijke illustraties. De meeste paginagroot. Het is daardoor prima als voorleesboek te gebruiken. Toch is het niet alleen als zodanig bedoeld. De korte hoofdstukken en teksten zonder al te moeilijke woorden zorgen ervoor dat beginnende lezers het goed zelfstandig kunnen lezen. Voor hen zullen de woorden Dodo, Didi, Dada en Kaka wel wat kinderachtig aandoen, maar het verhaal spreekt ook hen zeker aan.
Daantje is een heerlijk lief en bijdehand jochie, die regelmatig met zijn uitspraken en acties een glimlach op je gezicht tovert.
“De hele familie eet wentelteefjes. Dat zijn harde boterhammen die gesopt zijn in ei. Volgens papa en mama is dat reuze lekker. Volgens Daantje Dodo proberen ze gewoon het oude brood op te maken.”
1
Reageer op deze recensie