Lezersrecensie
Iedereen is anders, maar iedereen mag er zijn
Schrijfster Monique Kroezen (1970) is moeder van vier kinderen, waarvan er een meervoudig gehandicapt is. De roman Anders kind is een fictief verhaal dat is gebaseerd op haar eigen ervaringen.
Anders kind gaat over Nicole. Ze is getrouwd met Siem en ze hebben een zoontje Sil. Als Nicole weer in verwachting is komt dat voor Siem zeer slecht uit. Hij is ambitieus en krijgt net de kans om een nieuw filiaal op te zetten in Thailand en daarbij past geen tweede kind.
De zwangerschap verloopt goed, maar Nicole is ongerust. Bij de bevalling blijkt dat terecht, Jesse heeft schizis, een hazenlipje. Het betekent zorgen omtrent de voeding, maar er gaat meer mis. Voordat Jesse drie maanden is en zijn lipje kan worden gesloten moet hij al naar het ziekenhuis omdat de aansluiting tussen maag en darm afgesloten blijkt te zijn. Siem trekt het niet meer en laat zijn gezin in de steek en vertrekt. Nicole staat er ineens alleen voor, gelukkig krijgt ze veel hulp van haar ouders, familie en vrienden. Met Jesse gaat het op en af en moet dan ook met gierende sirenes naar het ziekenhuis. Tijdens een van die ritten ontmoet ze Jan en hij verovert een plekje in het leven van Nicole Sil en Jesse.
In dit boek krijgt de lezer een kijkje in het leven van een gezin met een (meervoudig) gehandicapt kind. De zorgen en de problemen tegenover de liefde en de voldoening. Het is gegoten in een fictief verhaal maar is gebaseerd op de ervaringen van de schrijfster. Monique kroezen is moeder van vier, waarvan een net als Jesse in het verhaal het Syndroom van Cornelia de Lange heeft. Het is een indrukwekkend verhaal dat grote indruk maakt tijdens het lezen.
Vanuit de ik-vorm geschreven betrekt de schrijfster de lezers direct bij het verhaal. Elk nieuw probleem, elk nieuw ziekenhuisbezoek, maar ook het eerste lachje van Jesse wordt zo intensief meebeleefd.
Anders kind laat zien dat iedereen anders is, maar dat iedereen er mag zijn. Het laat de lezer nadenken over dat gezondheid niet vanzelfsprekend is.
Anders kind gaat over Nicole. Ze is getrouwd met Siem en ze hebben een zoontje Sil. Als Nicole weer in verwachting is komt dat voor Siem zeer slecht uit. Hij is ambitieus en krijgt net de kans om een nieuw filiaal op te zetten in Thailand en daarbij past geen tweede kind.
De zwangerschap verloopt goed, maar Nicole is ongerust. Bij de bevalling blijkt dat terecht, Jesse heeft schizis, een hazenlipje. Het betekent zorgen omtrent de voeding, maar er gaat meer mis. Voordat Jesse drie maanden is en zijn lipje kan worden gesloten moet hij al naar het ziekenhuis omdat de aansluiting tussen maag en darm afgesloten blijkt te zijn. Siem trekt het niet meer en laat zijn gezin in de steek en vertrekt. Nicole staat er ineens alleen voor, gelukkig krijgt ze veel hulp van haar ouders, familie en vrienden. Met Jesse gaat het op en af en moet dan ook met gierende sirenes naar het ziekenhuis. Tijdens een van die ritten ontmoet ze Jan en hij verovert een plekje in het leven van Nicole Sil en Jesse.
In dit boek krijgt de lezer een kijkje in het leven van een gezin met een (meervoudig) gehandicapt kind. De zorgen en de problemen tegenover de liefde en de voldoening. Het is gegoten in een fictief verhaal maar is gebaseerd op de ervaringen van de schrijfster. Monique kroezen is moeder van vier, waarvan een net als Jesse in het verhaal het Syndroom van Cornelia de Lange heeft. Het is een indrukwekkend verhaal dat grote indruk maakt tijdens het lezen.
Vanuit de ik-vorm geschreven betrekt de schrijfster de lezers direct bij het verhaal. Elk nieuw probleem, elk nieuw ziekenhuisbezoek, maar ook het eerste lachje van Jesse wordt zo intensief meebeleefd.
Anders kind laat zien dat iedereen anders is, maar dat iedereen er mag zijn. Het laat de lezer nadenken over dat gezondheid niet vanzelfsprekend is.
1
Reageer op deze recensie