Lezersrecensie
Heel jezelf
Als pasgeborene hechten we ons aan de belangrijkste verzorger. Onderzoek heeft duidelijk gemaakt dat een goede hechting belangrijk is voor de ontwikkeling van onze hersenen, mentale gezondheid en toekomstige relaties. Die eerste maanden zijn echt van groot belang voor de toekomst.
Moederschap(ouderschap) is een van de belangrijkste taken die je kunt hebben in het leven. Mijns inziens mag daar wel meer aandacht en waardering voor zijn.
Ouders doen doorgaans hun best voor hun kinderen. Toch hadden veel van ons geen ideale jeugd, ook onze ouders hadden dat niet. En daar wringt de schoen, onze eigen tekorten nemen we mee als we volwassen worden en zelf kinderen krijgen. Eenderde deel van de kinderen blijkt onveilig gehecht.
"Het is niet gemakkelijk om iets van jezelf te geven als je zelf nog altijd veel onvervulde behoeften hebt. Maar moederschap vraagt om voortdurend geven"
Dit boek vind ik ook leerzaam omdat je door meer te begrijpen van je eigen gedrag ook meer begrip krijgt voor je medemens, je hoeft je dan ook minder snel gekwetst te voelen. Je krijgt wellicht meer empathie voor anderen.
Je kunt alsnog een veilige hechting aangaan met een betrouwbare ander, bv met je partner, of een hulpverlener. Ook kun je jezelf helpen, daarvoor geeft dit boek je allerlei handvaten en tips. Cori stelt ook vragen en geeft oefeningen.
In deel 3, dat de helft van het boek beslaat staan aanwijzingen voor het helen van je moederwond. Zoals werken met het innerlijk kind, helende boosheid, dagboek, collage, hoe zorg je goed voor jezelf.. En zoveel meer.
Door het lezen van dit boek kwamen er veel herinneringen aan mijn jeugd naar boven. Ik neem mijn ouders niks(meer) kwalijk. Zij deden wat ze konden. Uiteindelijk heb ik mezelf veel moeten leren, dat was niet altijd makkelijk.
~Gebrek aan betrokkenheid = verwaarlozing~
Ik heb dat gevoel nog altijd.
Ik ben er -uiteindelijk- wel heel zelfstandig door geworden. Ik weet wat ik wel en niet wil en volg mijn eigen kop.
Dat vind ik waardevol.
Er is nog veel meer te vertellen maar je kunt het beter zelf lezen. Het is goed leesbaar en mooi vormgegeven.
Moederschap(ouderschap) is een van de belangrijkste taken die je kunt hebben in het leven. Mijns inziens mag daar wel meer aandacht en waardering voor zijn.
Ouders doen doorgaans hun best voor hun kinderen. Toch hadden veel van ons geen ideale jeugd, ook onze ouders hadden dat niet. En daar wringt de schoen, onze eigen tekorten nemen we mee als we volwassen worden en zelf kinderen krijgen. Eenderde deel van de kinderen blijkt onveilig gehecht.
"Het is niet gemakkelijk om iets van jezelf te geven als je zelf nog altijd veel onvervulde behoeften hebt. Maar moederschap vraagt om voortdurend geven"
Dit boek vind ik ook leerzaam omdat je door meer te begrijpen van je eigen gedrag ook meer begrip krijgt voor je medemens, je hoeft je dan ook minder snel gekwetst te voelen. Je krijgt wellicht meer empathie voor anderen.
Je kunt alsnog een veilige hechting aangaan met een betrouwbare ander, bv met je partner, of een hulpverlener. Ook kun je jezelf helpen, daarvoor geeft dit boek je allerlei handvaten en tips. Cori stelt ook vragen en geeft oefeningen.
In deel 3, dat de helft van het boek beslaat staan aanwijzingen voor het helen van je moederwond. Zoals werken met het innerlijk kind, helende boosheid, dagboek, collage, hoe zorg je goed voor jezelf.. En zoveel meer.
Door het lezen van dit boek kwamen er veel herinneringen aan mijn jeugd naar boven. Ik neem mijn ouders niks(meer) kwalijk. Zij deden wat ze konden. Uiteindelijk heb ik mezelf veel moeten leren, dat was niet altijd makkelijk.
~Gebrek aan betrokkenheid = verwaarlozing~
Ik heb dat gevoel nog altijd.
Ik ben er -uiteindelijk- wel heel zelfstandig door geworden. Ik weet wat ik wel en niet wil en volg mijn eigen kop.
Dat vind ik waardevol.
Er is nog veel meer te vertellen maar je kunt het beter zelf lezen. Het is goed leesbaar en mooi vormgegeven.
2
Reageer op deze recensie