Met bewondering en verwondering gelezen

-Wat vrienden en familie met hun goedbedoelde adviezen niet lukte, kreeg de haas zonder woorden of geluid wel voor elkaar, Chloe zag in dat ze een soort workaholic was die moest oppassen voor een burnout.
Natuurlijk was er de lockdown.. Maar haar leven was drastisch veranderd door de haas.-

Als Chloe een zeer jonge haas, een pulsterling, ziet liggen in de buurt van haar tot thuis verbouwde hut weet ze niet wat ze moet doen. Niet aanraken, niet meenemen.. Maar het ligt onbeschermd, een makkelijke prooi. Een paar uur later ligt het er nog steeds en ze besluit het te redden.
Maar hoe in hemelsnaam.

Bewonderenswaardig, en ontroerend om te lezen hoe zij omging met het dier. Hoeveel kennis zij hiermee in deze periode ook vergaarde over een wild dier. Kennis die vaak in contrast stond met wat er bekend was in de literatuur
over hazen.
Ze gaf het geen naam, wist ook niet welk geslacht het had.. Ze ging met veel respect met het beestje om en liet het dier zijn.. Ze maakte het niet tam. Het liep los door haar huis
Bijzonder om haar verhaal te lezen, ze schrijft ook zo mooi.

Ook al maak je het niet tam, er ontstaat toch een band, al heel snel.. De liefde voor de haas maakt het moeilijk om het -uiteindelijk- los te laten..
Is het opgewassen tegen het leven vol gevaar.. Wordt het geaccepteerd.. Redt het zich.
Want altijd was het doel de haas een gewoon hazenleven te geven.

Dit boek ontroert en leert je ook veel over de natuur en hoe de mens teveel overheerst en leefruimte afpakt van dieren die er afhankelijk van zijn. Waardoor oa hazen bijna geen leefgebied meer hebben. En dan wordt er ook nog es op gejaagd. Het hele jaar door! Een grof schandaal vind ik persoonlijk.
Door het contact met de haas is Chloe anders naar de natuur gaan kijken en ziet en ervaart ze dingen die haar eerder nooit opvielen.
Met veel bewondering gelezen. Ook de illustraties hier en daar van Denise Nestor zijn prachtig.