Bijna verpletterend mooi

Jules belandt na een motorongeluk in het ziekenhuis. Daar wordt hij geconfronteerd met zijn herinneringen van vroeger: zijn overleden ouders, zijn oudere broer en zus, zijn eerste liefde Alva en alles wat hij met hen heeft meegemaakt.

Soms heb je zo’n boek dat al eeuwig klaar staat om gelezen te worden, maar het toch iedere keer niet wordt, bang om teleurgesteld te worden door de hoge verwachtingen bijvoorbeeld. Zo had ik dat ook met dit boek. Gelukkig bleek dit nergens voor nodig en had ik - als dat kon qua tijd - het boek in een keer uit willen lezen.

Meteen de eerste bladzijde was ik verkocht. Wat een fijne schrijfstijl. Nergens is het saai door de snelle tijdsprongen. Je vliegt als het ware door de tijd - en het boek - heen.

De personages zijn echt. Zo voelt dat in elk geval. Het verhaal zelf is tragisch. Er gebeurt veel en toch geeft het verhaal ook hoop op de een of andere manier. Het boek heeft mij bijna verpletterd, zo mooi.

Instagram: vrouwzoektboek