'All by myself'

‘De wetten van Alex’ – Myrthe van der Meer

De wetten van Alex is de jongste roman van auteur Myrthe van der Meer. Van haar roman PAAZ werden meer dan 100.000 exemplaren verkocht. Zij schreef ook de boeken UP, Kalf en Het houden van mannen.

PAAZ wordt verfilmd en is gebaseerd op Myrthe haar eigen ervaringen met een opname op een PAAZ-afdeling na een burn-out. Ook in De wetten van Alex gebruikt zij haar eigen ervaringen om een prachtig, ontroerend en ook grappig verhaal te vertellen. Deze keer geïnspireerd door haar diagnose autisme.

Een aantal van haar titels zijn ook via Kobo plus te lezen. De paperback heeft een opvallende turquoise omslag met een witte rand, waarop een verkeersbord staat afgebeeld met een verboden-voor-honden opdruk. De vormgeving is helemaal in de stijl van Myrthe haar andere titels. Een compliment aan auteur, uitgever en vormgever: zo weet je je optimaal te onderscheiden in boekenland.
Alleen de naam van de auteur wordt geschreven als Myrthe v/d Meer, dit ‘v/d’ impliceert dat het ‘van de’ en niet ‘van der Meer’ zou zijn. Maar dat heeft wellicht voornamelijk met mijn gedachten te maken.

Wanneer de inhoud net zo briljant is, hebben we een nieuwe parel gevonden.
Snel naar de inhoud van het boek.

Alex Zee is het meest in haar element wanneer zij alleen met zichzelf is. Ze werkt als zoöarcheoloog met dierenbotten op de vakgroep archeologie. Ze beschrijft op de allereerste pagina vanuit haar eigen perspectief het gesprek met haar leidinggevende, Adam. Hij daagt haar uit om meer collegialiteit te tonen met als doel meer samenwerkingsvaardigheden te verkrijgen. Zara Kabiri, een groepspsycholoog, zal als nieuwkomer (en als stimulans) op de kamer van Alex worden geplaatst. De weerstand en het ongemak van deze nieuwe situatie zijn direct voelbaar.

Wanneer Alex’ moeder haar heup breekt en wordt opgenomen in het ziekenhuis moet Alex, tot overmaat van ramp, ook nog de opvang van een disfunctionele hulphond verzorgen.

Alex zet alles op alles om zsm terug te kunnen keren naar haar eigen solo- leventje, maar loopt dan ongevraagd ook nog een oude bekende tegen het lijf. Hoe Alex vervolgens omgaat met al deze sociale dilemma’s, lees je in De wetten van Alex.

Daar waar deze recensent geregeld mensen aanspoort om bepaalde titels mee in de vakantiekoffer te nemen, zat De wetten van Alex in mijn Zeeuwse reiskoffer. Ik had geen betere keuze kunnen maken. Dit is een prachtig boek en biedt naast humor en ontspanning ook veel inhoud die je bezighoudt.

Om dit beter te duiden, gun ik je een kijkje in mijn hoofd. Er zijn grofweg drie denkstromen ontstaan. De eerste is de mate van herkenbaarheid die ik haal uit het personage Alex. Ik ben ook graag alleen, heb mijn rituelen en heb de sterke neiging om alle scenario’s, voor iedere gebeurtenis plaatsvindt of taak wordt uitgevoerd, volledig in kaart te brengen en hebben. Op alles voorbereid zijn en niet verrast willen worden door zaken waar ik vooraf geen oog voor had. Dit was tegelijkertijd ook de grootste denkstroom.

De tweede denkstroom behelst de hond. Wij hebben een kat en die is superleuk. Ik ben een hondenman en de kat werd democratisch gekozen. De kat is echter eenkennig en bovenal fan van mij. Vervolgens willen de overige gezinsleden een hond, ter compensatie van het gebrek aan aandacht van de kat. Ik denk niet dat ik nog een hond wil en heb daar (na alles natuurlijk goed te hebben overdacht) honderd redenen voor ter onderbouwing. Dan lees ik het verhaal over de hond (Hond/Billy) en dan gaat het bij mij toch weer kriebelen.

De derde denkstroom komt voort uit de aandacht van Alex voor haar moeder. Haar moeder is ziek en mijn moeder is bijna 82 en mankeert van alles. Ze is positief en lief. Ik vraag mij vervolgens tijdens de week in Zeeland voortdurend af of ik haar normaliter wel genoeg aandacht geef. Twijfel die bij Alex ook voortdurend heerst.

Deze korte blik in mijn gedachten heb ik niet zomaar gedeeld, het is wat onherroepelijk met je gebeurt wanneer je De wetten van Alex leest. Myrthe van der Meer doet veel met haar lezer. Haar openheid en kwetsbaarheid, verpakt in het personage Alex, leiden tot zelfreflectie bij de lezer.

Daarnaast leer je dat bakpapier tijdens het voorverwarmen van de oven niet al op de bakplaat of het rooster mag liggen, dat iedereen aan een vrijgezel vraagt wanneer hij/zij nou eens een partner heeft, maar nooit iemand aan een persoon vraagt die een relatie heeft wanneer hij weer vrijgezel is.

Wat ik vooral heb geleerd is het volgende:

‘Dat je gedachten hebt, betekent niet dat je ze ook moet geloven. Jouw hersens zijn niet meer dan een orgaan dat 24 uur per dag gedachten produceert. Net zoals jouw nieren 24 uur per dag urine produceren. Ben jij jouw urine? Bepaalt jouw urine jouw zelfbeeld? Geloof nooit wat je denkt.’

Nu nog in de praktijk brengen….

De wetten van Alex, een onwaarschijnlijk mooi boek.

⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ De wetten van Alex is een geslaagde en gelaagde roman die je nog lang aan het denken zet. Een sterke psychologische roman die je op een ontspannen manier leest. Tussen veel humor, herkenbaarheid en weetjes in, ervaar je de meerwaarde om oog te hebben voor de mensen om je heen. En te leren dat je niet mag verwachten dat iedereen hetzelfde wil, denkt of nastreeft. Ronduit schitterend.

Persoonlijke songtekst:

‘When I was young
I never needed anyone
And making love was just for fun
Those days are gone

Livin’ alone
I think of all the friends I've known
But when I dial the telephone
Nobody’s home

All by myself
Don’t wanna be
All by myself
Anymore

Hard to be sure
Sometimes, I feel so insecure
And love’s so distant and obscure
Remains the cure

All by myself
Don’t wanna be
All by myself
Anymore’

(Eric Carmen – ‘All by myself’)

Peter
Boekencast

Genre: roman
Uitgeverij: The House of Books
ISBN: 9789044353839
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 350
Verschijningsdatum: mei 2025

Hartelijke dank aan The House of Books voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar, in ruil voor deze eerlijke recensie.