Iets meer drama in het tweede deel

In dit tweede deel van de serie, keren we terug naar Cockleberry Bay en naar Rosa en Hot.

Rosa is inmiddels getrouwd met Josh en runt nog steeds met veel liefde de kleine shop op de hoek. Dierenliefhebbers komen overal vandaan langs en de zaken gaan absoluut goed voor Rosa.

Josh werkt nog steeds in Londen en reist dus met regelmaat heen en weer tussen Londen en Cockleberry Bay. Iets wat de twee niet in de koude kleren gaat zitten.

Rosa heeft met regelmaat het gevoel dat Josh iets voor haar achterhoudt en als ze het idee krijgt dat hij vreemdgaat met een ander, is het hek van de dam.

Rosa ontdekt dat liefde niet over rozen gaat, dat een huwelijk hard werken is, maar vooral ook dat ze zelf nog een hoop te leren heeft.

In ‘Ik zie je in Cockleberry Bay‘ neemt Nicola May je mee in het verleden van Rosa en leren we Rosa op een andere manier kennen. Daarnaast laat Nicola ons zien welke wijze lessen Rosa nog te leren heeft om eindelijk een gelukkig leven te kunnen leiden.

Waar we in het eerste boek kennis maakten met de vrolijke en vlotte Rosa, leren we nu een kant van haar kennen die we wellicht in het eerste boek niet helemaal voorzien hadden.

Duidelijk is dat Rosa een hoop problemen te verwerken heeft en Nicola heeft al haar aandacht hier op gericht in dit tweede boek.

In vergelijking met het eerste boek, voelde het voor mij iets minder als een feel good, omdat er een hoop drama in het boek voorkwam.

Naast de verhaallijn van Rosa, werd ook nog wel aandacht besteed aan wat kleinere verhaallijnen van andere personages, maar alles leek er op gericht om Rosa door een moeilijke periode heen te slepen.

Dit voelde hier en daar echt too much. Het was te veel en te voorspelbaar.

De schrijfstijl is net als in het eerste boek vlot en daardoor leest het verhaal gemakkelijk weg. Maar door de dramatische gebeurtenissen, had ik hier en daar het idee dat er te snel over belangrijke en ingrijpende gebeurtenissen heen werd gestapt. Dit vond ik jammer.

Het voelde een klein beetje alsof het toevoegen van drama nodig was om het verhaal interessant te houden, maar dat het allemaal ook maar weer snel opgelost moest worden. Een beetje een contrast dus.

Er zat enige vorm van opbouw aan spanning in, maar het heeft mij niet heel erg verrast moet ik eerlijk bekennen.

Personages
Rosa is wederom het hoofdpersonage van dit tweede deel en uiteraard zien we ook Hot terug en alle anderen waarmee we hebben kennisgemaakt in het eerste deel.

Als eerste vind ik het leuk dat we alle bekenden weer zien, alhoewel ik het persoonlijk jammer vind dat dit tweede deel zich niet richt op een ander hoofdpersonage om deze meer uit te lichten en te verdiepen.

Mijn voorkeur was overigens dan uitgegaan naar Titch aangezien zij bevallen is van een zoon waarvan zij de vader niet kent. Maar dat ter zijde.

Zoals ik al zei, zien we alle bekenden terug, maar richt dit verhaal zich nog meer op Rosa dan in het eerste boek. De andere personages in dit verhaal leveren een bijdrage aan haar verhaal door wijze levenslessen.

Doordat dit verhaal zo gericht is op Rosa, leer je haar en haar verleden beter kennen. Echter kwam ik tot de conclusie dat ik Rosa eigenlijk helemaal niet meer zo leuk vond.

Ik vond haar in dit boek behalve een alcoholist, ook zeer egoïstisch en zelfs zeer gemeen tegen de mensen om haar heen. Vooral gezien de hulp die zij krijgt van anderen en die blijkbaar alles voor haar over hebben.

Bij de dingen die zij deed en zei, kreeg ik dus overall een niet al te best nasmaakje. En dat vond ik jammer.

In dit verhaal lezen we gelukkig ook nog delen van het verhaal van Titch en eerlijk gezegd vond ik haar steeds sympathieker worden en had ik graag meer van haar willen lezen.

De personages zijn nog steeds goed uitgewerkt middels eigen karaktertrekken, maar doordat de focus zo op Rosa lag, was het voor mij alsof ik ze een beetje gemist had.

Iets waar ik eigenlijk ook van baalde was de verhaallijn rondom loodgieter Luke. Die heeft een rol in dit boek die ik hem vond passen, maar waar ik liever nog veel meer van had gezien.

Conclusie
Heel eerlijk had ik verwacht dat het tweede deel iets minder zou gaan over Rosa en Josh, maar dat Nicola een ander personage (bijvoorbeeld Titch) wat meer naar voren zou halen.

Nu dit boek volledig ging over Rosa en haar dramatische verleden, hou ik mijn hart een klein beetje vast voor het laatste boek in deze serie.

Ik ben niet zo enthousiast over dit tweede boek, ondanks dat het weg las als een speer. Het was gewoon teveel van alles. Het drama gehalte had minder gemogen. Het voelt nu alsof het verhaal zijn doel voorbij is geschoten.

Desalniettemin was het een leuk verhaal ter afwisseling.

Het boek is zeker een aardig vervolg op het eerste boek.