verrassende thriller

Honderd dagen van Emilie Schepp is het eerste boek wat ik van haar lees, terwijl ze toch al flink wat boeken heeft uitgebracht en ook al in het Nederlands zijn vertaald.

Het verhaal speelt zich af in het Zweedse Motala een plaatsje waar Maia net is gaan wonen bij haar moeder met haar kinderen. Op haar eerste dag bij de politie wordt ze op een zaak gezet samen met haar collega Greg, hun eerste dag samen begint niet gelijk goed en gelijk moeten ze aan de slag als ze in het huis van Johan Sundin hem zwaargewond op de grond zien liggen, precies een jaar nadat zijn vrouw Amanda is verdwenen.
Wat volgt is een verhaal waar je stap voor stap het onderzoek mee volgt en probeert te helpen met het oplossen van deze zaak.
Het is een hele fijne thriller waarbij Schepp je steeds een stukje van de puzzel geeft om je vervolgens te verrassen met een nieuwe plotwending, die je soms wel aan ziet komen en soms ook niet.

Naast dat honderd dagen een thriller is, is het ook een verhaal over een alleenstaande moeder, namelijk Maia die met de hulp van haar moeder zorgt draagt voor haar 2 kinderen, waarvan haar zoon Tim in het ziekenhuis ligt wat er voor zorgt dat er enorm veel druk op Maia staat.
Ook leef je in deze verhaallijn intens mee met Maia en haar gezin, wat het doet met haar zoon, maar ook zeker voor zijn zusje en moeder en oma, hoe zo'n heftige ziekte zoveel wanhoop met zich meebrengt, maar je ook laat nadenken over hoe kort het leven kan zijn en wat er allemaal komt kijken bij bijvoorbeeld orgaandonatie.
Het is mooi dat Schepp dit in haar boek bespreekbaar maakt en je hier over na laat denken.

Deze lijnen komen goed samen in dit boek en maken het verhaal tot een geheel.

Het gebeurd niet vaak dat de tranen echt niet binnen te houden zijn en zeker niet bij een thriller., maar Emilie Schepp heeft dit voor elkaar gekregen, het is echt een thriller die echt goed in elkaar zit en dit is zeker niet het laatste boek wat ik van haar ga lezen, het smaakt naar meer!