Lezersrecensie
Onbehaaglijk
Het boek met de mooie titel “De kunst om in koor te huilen” was voor mij een kennismaking met de Deense schrijver Erling Jepsen.
Het boek lijkt te beginnen als een rustige roman dat zich afspeelt in de jaren ’60 in Jutland, het Deense platteland.
Het vertelperspectief ligt bij de 11-jarige Allan. Ik wist niet hoe goed ik Allan moest beoordelen: was hij naïef of juist emotioneel belast?
In het begin van het boek maakte Allans kijk op de wereld het verhaal luchtig, maar naarmate het boek vorderde werd het verhaal onbehaaglijk en steeds donkerder, wat versterkt werd door zienswijze van Allan.
“Vanaf nu moeten de mensen zelf maar uitzoeken wat ze doen als het verdriet zich aandient.” (citaat)
Het boek lijkt te beginnen als een rustige roman dat zich afspeelt in de jaren ’60 in Jutland, het Deense platteland.
Het vertelperspectief ligt bij de 11-jarige Allan. Ik wist niet hoe goed ik Allan moest beoordelen: was hij naïef of juist emotioneel belast?
In het begin van het boek maakte Allans kijk op de wereld het verhaal luchtig, maar naarmate het boek vorderde werd het verhaal onbehaaglijk en steeds donkerder, wat versterkt werd door zienswijze van Allan.
“Vanaf nu moeten de mensen zelf maar uitzoeken wat ze doen als het verdriet zich aandient.” (citaat)
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Sanne
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
